Angels 2: The Fall (Ολοκληρωμένο)

Κεφάλαιο 5

Είχα μείνει μόνη με την Kate, αφού ο Jimin είχε, όπως μου είπε, κάποιες υποχρεώσεις.

Όσο κι αν του έλεγα να με πάρει μαζί του, έτσι ώστε να μην μείνω μαζί της, εκείνος επέμενε πως δεν χρειαζόταν να την φοβάμαι.

Το πρόβλημα όμως δεν ήταν πως την φοβόμουν, πράγμα που δεν ίσχυε.
Ήταν πως δεν ήθελα να τη βλέπω.
Την σιχαινόμουν!

Στεκόμουν όρθια σε μια γωνία του σπιτιού, έχοντας τα χέρια μου σταυρωμένα στο στήθος μου και κοιτώντας οπουδήποτε αλλού εκτός από την κοπέλα που καθόταν σε μια, όχι και τόσο καινούρια, πολυθρόνα στην άλλη άκρη του σπιτιού.

Το σπίτι δεν ήταν πολύ μεγάλο, πράγμα που σήμαινε πως η απόσταση μεταξύ μας δεν ήταν και πολύ μεγάλη.

Είχα πολλούς λόγους για να μισώ την Kate.
Ένας από αυτούς, και μάλλον ο κυριότερος, ήταν πως την θεωρούσα υπεύθυνη για τον θάνατο του Jackson.

Και βλέποντάς την σε τόσο καλή ψυχολογική κατάσταση, με έκανε να καταλάβω πως δεν ένοιωθε καμία τύψη.
Δεν τον είχε αγαπήσει ποτέ.
Αυτό με κάνει να τη σιχαίνομαι ακόμα περισσότερο.

Το βλέμμα της ήταν καρφωμένο πάνω μου, ενώ ταυτόχρονα είχε ένα ψεύτικο χαμόγελο στα χείλη της.
Λες και διασκέδαζε που με έβλεπε τόσο... δυστυχισμένη.

«Πως είσαι;» με ρώτησε, έχοντας ένα ίχνος ενδιαφέροντος στη φωνή της.

Έβγαλα ένα ειρωνικό γελάκι.

«Αλήθεια; Είμαστε μόνες εδώ. Μπορείς να σταματήσεις να προσποιείσαι την καλή.» της είπα όσο πιο ψυχρά μπορούσα, χωρίς να την κοιτάξω.

Η Kate αναστέναξε, μάλλον απογοητευμένη που κατάλαβε πως δεν ήταν και η καλύτερη ηθοποιός.

«Ξέρω πως δεν είμαι το αγαπημένο σου άτομο αυτή τη στιγμή...»

«Ποτέ δεν ήσουν. Και ποτέ δεν θα είσαι.» την διέκοψα

«Ναι. Είχες δίκιο για εμένα.» είπε, κάπως στεναχωρημένη.

Τα λόγια της με ανάγκασαν να βγάλω άλλο ένα γελάκι, και αυτή τη φορά να την κοιτάξω.

«Αυτό να το πεις στον Jackson.» είπα ειρωνικά, πριν συνεχίσω, φωνάζοντάς της εκνευρισμένη «Ω! Σωστά! Είναι νεκρός. Εξαιτίας σου!»

«Δεν έφταιγα εγώ. Ήταν δική του επιλογή.» απάντησε ήρεμη, και χωρίς να με αφήσει να μιλήσω ξανά, συνέχισε «Όλα τα έκανε για εσένα.»