Angels 2: The Fall (Ολοκληρωμένο)

Κεφάλαιο 11

Jimin

Έφτασα στη στάση του τρένου, αλλά ήξερα πως η Isabelle θα είχε ήδη φύγει.

Απλά ήλπιζα πως ίσως άλλαζε γνώμη, και ίσως να μην ήθελε να γυρίσει πίσω.

Αλλά ο σταθμός ήταν άδειος και κανένα τρένο δεν υπήρχε σταματημένο.

Αναστέναξα απογοητευμένος.

Είχα αργήσει πολύ.

Το τελευταίο πράγμα που μπορώ να κάνω είναι να περιμένω την Kate να επικοινωνήσει μαζί μου, όταν θα έβλεπε πως η Isabelle είχε επιστρέψει.

Έκατσα εξαντλημένος σε μια από τις θέσεις στη στάση.

Αν μπορούσα να χρησιμοποιήσω τις δυνάμεις μου, θα ήμουν εδώ πριν προλάβει να φύγει.

Θα μπορούσα να την σταματήσω και ίσως να της άλλαζα και γνώμη.

Εξάλλου εγώ έφταιγα για την ψυχή του Jackson.

Δική μου ιδέα ήταν.

Ένοιωθα πιο αδύναμος από ποτέ.

Πιο άχρηστος από ποτέ.

Δεν μπορούσα να βοηθήσω σε τίποτα πια.

Οι δυνάμεις μου εξαντλούνται όλο και περισσότερο και τα αρνητικά συναισθήματα με έχουν κατακλίσει.

Σίγουρα σε τέτοια κατάσταση βρισκόταν και ο Yoongi όταν είχε "πέσει".

Μια ηλικιωμένη κυρία πέρασε από μπροστά μου, κρατώντας μια σακούλα γεμάτη με μίλα.

Ένα από αυτά έπεσε από την σακούλα και κατρακύλησε μπροστά στο πόδι μου.

Το έπιασα αμέσως και κοίταξα προς το μέρος της γριούλας.

Δεν φαινόταν να το είχε προσέξει μιας και είχε κάτσει λίγες θέσεις μακριά μου και δεν κοιτούσε προς το μέρος μου.

«Συγγνώμη, κυρία, αλλά αυτό έπεσε από την σακούλα σας.» είπα, τείνοντας το μήλο που κρατούσα προς το μέρος της.

Δεν αντέδρασε.

Ήταν σαν να μην με είχε ακούσει καθόλου.

Υπέθεσα πως ίσως είχε πρόβλημα με την ακοή της, όπως και οι περισσότεροι θνητοί ηλικιωμένοι, για αυτό και σηκώθηκα από την θέση μου και στάθηκα μπροστά της.

«Σας έπεσε αυτό.» επανέλαβα

Η γριούλα για ακόμα μια φορά δεν αντέδρασε.

Ενώ κοιτούσε πάνω μου, ήταν σας να μην κοιτούσε εμένα.

Το σφύριγμα από ένα τρένο που βρισκόταν κοντά, με έκανε να στρέψω το βλέμμα μου προς τις ράγες.