Angels 2: The Fall (Ολοκληρωμένο)

Κεφάλαιο 25

9 Μαρτίου 1980

Εκείνη τη νύχτα, οι δρόμοι της πόλης που συνήθιζαν να είναι γεμάτοι κόσμο, χαρούμενες φωνές και φώτα, ήταν άδειοι, ανατριχιαστικά ήσυχοι και σκοτεινοί.
Το μόνο φως ερχόταν από τη λάμψη του φεγγαριού, που όμως χανόταν κάθε φορά που ένα μουντό σύννεφο περνούσε από μπροστά του.
Και ο μόνος ήχος που ακουγόταν ερχόταν από τα γρήγορα βήματα και τις βαριές ανάσες μια γυναίκας, που έτρεχε ξυπόλητη και λαχανιασμένη μέσα σε εκείνους τους δρόμους, που φάνταζαν εγκαταλελειμμένοι.

Αν την έβλεπες θα νόμιζες ότι την κυνηγάει κάποιος, αφού ήταν φανερός ο τρόμος στο ταλαιπωρημένο της πρόσωπο.
Ίσως αυτό που κρατούσε τυλιγμένο σε ένα κουρελιασμένο σεντόνι, το οποίο είχε γερά στην αγκαλιά της, σε έκανε να πιστέψεις πως είχε κλέψει κάτι πολύτιμο. Ο τρόπος που το έσφιγγε έδειχνε πως δεν ήθελε να το χάσει από το άτομο που την κυνηγούσε, και το οποίο πλησίαζε όλο και περισσότερο.

Μα και η ίδια ήξερε πως θα την έφτανε. Σύντομα. Και τότε θα ερχόταν το τέλος της.
Το ήξερε από τη στιγμή που έφερε στο κόσμο εκείνο το μωρό. Το μωρό που είχε εκείνη τη στιγμή στην αγκαλιά της.

Το αίμα κυλούσε στα πόδια της και ο πόνος ήταν αφόρητος, μα δεν μπορούσε να σταματήσει.
Δεν έπρεπε να σταματήσει.

Πήγε να πέσει αρκετές φορές, αλλά συνέχιζε να τρέχει.
Η εκκλησία ήταν μόνο λίγα μέτρα μακριά, και μπορούσε να δει το καμπαναριό που φαινόταν πάνω από τα κτήρια.

Οι ελπίδες της μεγάλωναν με κάθε της βήμα, αλλά το ίδιο και ο φόβος της.
Το παιδί ίσως σωνόταν, μα η ίδια όχι.

Είχε υποσχεθεί στον εαυτό της να μη κοιτάξει πίσω, αλλά ήταν τόσο κοντά που έκανε το λάθος να στρέψει το βλέμμα της πίσω.
Τα πόδια της ήταν σαν ζελέ, μόλις αντίκρισε την τεράστια ανθρώπινη σκιά να την ακολουθεί ακόμη.
Φαινόταν ανθρώπινη, αλλά ήξερε πολύ καλά πως ήταν ένα τέρας.

Σκόνταψε, μα δεν έπεσε.
Όμως έκανε το λάθος και σταμάτησε.

Άκουσε το ανατριχιαστικά σατανικό γέλιο που θυμόταν.
Η σκιά του άνδρα μεγάλωσε και τα γιγάντια φτερά ξεπρόβαλαν πίσω από την πλάτη του.

Η γυναίκα δεν μπορούσε να κουνηθεί από τον φόβο της. Τα είχε παρατήσει.
Ο πόνος που ένοιωθε εκείνη τη στιγμή στη κοιλιά της ήξερε πως δεν είχε καμιά σχέση με αυτό που επρόκειτο να βιώσει σε λίγο από αυτόν τον άνδρα.
Από αυτόν τον δαίμονα.