Angels 2: The Fall (Ολοκληρωμένο)

Επίλογος

10 χρόνια μετά

Ήταν βράδυ.
Το ζεστό καλοκαιρινό αεράκι χτυπούσε απαλά το πρόσωπο του κοριτσιού που βρισκόταν μπροστά στη θάλασσα, αφήνοντας το νερό να βρέξει τα γυμνά της πόδια.
Τα καστανό-ξανθα μαλλιά της ανέμιζαν, ενώ τα μελί μάτια της ήταν κλειστά, απολαμβάνοντας την αίσθηση. Ένα αχνό χαμόγελο είχε εμφανιστεί στο νεανικό της πρόσωπο.

Ήθελε να μείνει έτσι για λίγο ακόμα, πριν αναγκαστεί να γυρίσει πίσω στην καθημερινότητά της. Μια καθημερινότητα καθόλου ίδια με εκείνη των κοριτσιών της ηλικίας της.
Εξάλλου ήταν ξεχωριστή. Δεν ήταν ένα απλό δεκαοκτάχρονο κορίτσι.

Η ξαφνική αλλαγή της ατμόσφαιρας γύρω της, και το εκπληκτικά καλό ένστικτο της, την έκανε να καταλάβει πως την είχε βρει. Πάλι!
Άνοιξε τα μάτια της και κοίταξε την πλέον φουρτουνιασμένη θάλασσα.

"Θα σταματήσεις να με βρίσκεις συνέχεια;" ρώτησε εκνευρισμένη και γύρισε να κοιτάξει τον άγγελο που βρισκόταν από πίσω της.

Το περιβάλλον γύρω τους εξαφανίστηκε, και πλέον βρίσκονταν μέσα σε ένα λευκό άδειο δωμάτιο.

"Φυσικά! Αν σταματήσεις να μπαίνεις στους παραδείσους των ανθρώπων." της απάντησε ο άγγελος χαμογελώντας ειρωνικά.

Η κοπέλα δεν φαινόταν να χαίρεται με την παρουσία του.

"Hoseok, είσαι ξενέρωτος!"

"Η μητέρα σου σε περιμένει." είπε εκείνος αγνοώντας το σχόλιο της.

Το κορίτσι αναστέναξε.
Χωρίς να πει τίποτε παραπάνω προσπέρασε τον άγγελο και πλησίασε την πόρτα.

"Sophie!" είπε εκείνος κάνοντάς την να σταματήσει και να τον κοιτάξει ερωτηματικά "Τα παπούτσια σου"

Η κοπέλα χαμογέλασε και βγήκε από το δωμάτιο ξυπόλητη.

Κάπου στη Γη

Τα σκοτεινά του μάτια την παρακολουθούν όλα αυτά τα χρόνια, χωρίς κανένας να καταλάβει τίποτα.

Μεγάλωσε αλλά το πρόσωπο της παραμένει ίδιο.
Σπούδασε και πήρε το πτυχίο της.
Βρήκε τη δουλειά των ονείρων της.
Άντρες πέρασαν από τη ζωή της, αλλά κανένας δεν έμεινε για πολύ.

Όλα αυτά τα έβλεπε για δέκα χρόνια.

Μα αυτή δεν κατάλαβε τίποτα.

Πάντα ερχόταν για να τη σκοτώσει. Ήξερε πως η ύπαρξη της τον κρατάει πίσω στα σχέδια του. Ο παλιός του εαυτός δεν έλεγε να σταματήσει να τον ελέγχει.

Και αυτή δεν είχε καταλάβει τίποτα.

Συνέχισε να ζει τη ζωή της κανονικά. Φαινόταν ευτυχισμένη. Είχε διαγραφεί κάθε σκοτεινή ανάμνηση του παρελθόντος της.
Παρόλα αυτά, κάτι μέσα της φαινόταν άδειο. Ούτε η ίδια ήξερε τι ήταν.

Η αιτία του κενού της όμως ήταν πάντα δίπλα της, ασχέτως που αυτή δεν τον έβλεπε ποτέ.

Ο ίδιος δεν μπορούσε να ελέγξει τον εαυτό του.
Δύο διαφορετικές οντότητες μέσα σε ένα σώμα να πολεμάνε μεταξύ τους.
Ο ένας να προσπαθεί να την προστατέψει και ο άλλος να τη σκοτώσει.
Κι όμως ήταν το ίδιο άτομο.

Ήταν ο Yoongi!

Άλλο ένα μέρος του Angels ήρθε στο τέλος του!
Ευχαριστώ όλους όσους έκατσαν μέχρι το τέλος και που περίμεναν για μήνες για να ανεβάσω ένα κεφάλαιο (και μετά περίμεναν άλλους τόσους 😂) αλλά και πάλι ήταν εκεί για να μου φτιάξουν την μέρα με ένα τους σχόλιο!
Όλους εσάς σας ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου!❤️
Η ιστορία (αν δεν φαίνεται ήδη από τον επίλογο) θα έχει και συνέχεια, η οποία όμως δεν είμαι σίγουρη πότε θα γίνει.
Θέλω να εστιάσω την προσοχή μου σε μια νέα ιστορία που ξεκίνησα και που θα ήθελα να σας παρουσιάσω και το εξώφυλλο της:

Θα ήθελα να δω τι θέμα πιστεύετε πως θα έχει χωρίς να σας δώσω έτοιμη την περίληψη.😁
Θα ανεβάσω σύντομα πρόλογο αν δω πως πολλοί από εσάς θέλετε να την ξεκινήσω.
Αλλιώς θα την ανεβάσω μόλις τελειώσω το Heaven 2, το οποίο επίσης έχει ακόμα ένα ή δύο κεφάλαια ακόμα.

Και πάλι σας ευχαριστώ όλους για την υποστήριξη!💜