Ruthless

Chapter 20

Fears

My fam's visit was very wonderful. Although, they can't stay until New Year.

Alzeth gave me a very expensive watch for Christmas. I own one from the same brand and the price is not a joke.

We celebrated New Year's Eve in his place and for New Year, he invited me to go out.

"Wear something comfortable," Sabi niya sa kabilang linya.

"Bakit? Saan ba tayo pupunta?"

Tumawa siya sa kabilang linya. "Basta."

For some reasons, kinabahan ako sa 'basta' niya. Kaya nagsuot ako ng square pants at plain na pantaas. Naka-sneakers din ako.

"Saan nga kasi tayo pupunta?" Pangungulit ko.

"Eh basta nga."

"Nakakainis ka naman eh." Pagmamaktol ko. Parang bata talaga ako tuwing kasama si Alzeth.

Tinigil niya ang sasakyan sa harap ng isang malaking amusement park. "Nandito na tayo."

Halo-halo ang naramdaman ko pagkakita ko kung gaano kaganda ang amusement park. Pagkakita ko pa lang ng mataas na ferris wheel ay ginapangan ako ng kaba. I have fear of heights.

The amusement park was filled with people, especially kids. Tumatakbo-takbo ang iba at kahit saan ka banda tumingin, may mga nagpapalitrato.

Unang bubungad saiyo ang isang carousel. Kumpara sa mga nakikita ko madalas sa bansa, mas malaki ang mga carousel nila rito at may ikalawang palapag pa ito.

Alzeth paid for our entrance fee. Libre ang rides pero kailangan magbayad ng entrance fee.

Hinila niya ako patungo sa carousel at sumakay kami sa magkatabing kabayo. Now I understand why he made me wear comfortable clothing. This will be an adventurous day. Habang umaandar ang carousel ay magkahawak kami ng kamay.

Tawa ako nang tawa dahil kami lang ang matatanda na nakasakay. Halos ay mga bata at teenagers.

Pakiramdam ko tuloy, mga maharlika kaming magkahawak kamay habang nakasakay sa mga tumatakbong kabayo.

Hanggang sa pagbaba namin ay tumatawa pa rin ako at tahimik na nakangiti si Alzeth. Nahuli ko ang pagtitig niya sa akin.

"It's rude to stare."

Ngumisi siya. "I didn't know a carousel ride could make you that happy."

"Things do not need to be grand to make me happy, sometimes the simpliest things do the job."

I got used to a very extravagant lifestyle so people think simple things can't make me happy when they actually do. Designers always offer me their gowns and designs but I prefer being in my white robe and scrub suit more than those gowns.

Para kaming bumalik ni Alzeth sa pagkabata. Magakahawak kamay naming tinakbo ang malaking amusement park at tuwang- tuwa pa kami sa nabili naming cotton candy. I was laughing and smiling the whole time. We even entered a cartoon tunnel. You basically have a ride that will tour you around a tunnel full of cartoon characters.

I saw this shop full of stuff for kids. "Tara doon tayo."

"Sinong bibilhan mo?"

Ngumiti ako habang iniimagine ang dalawa kong pamangkin. "I will buy clothes for Gabe and Travis. I'll buy something for your niece too."

"Okay, let's go."

"Hello," Masiglang bati ng store manager na sa tingin ko nasa 50s.

"Hello. I am looking for kids clothes."