[COMPLETED] Lucky I'm Inlove With My Bestfriend

54: Until We Meet Again

Liam's POV

Dinama ko ang hangin na bumabalot sa katawan ko. Pinanood ko ang pag-lubog ng araw. Ramdam ko ang palo ng hangin dahilan para hanginin din ang buhok ko. Pinakinggan ko ang tunog ng dagat sa malayo.

Ilinagay ko ang dalawa kong kamay sa bulsa ko at nag-lakad papunta sa malaking bato na kalahating basa dahil tabi lang ito ng dagat. Hindi siya gaanong kalaki kaya nakayanan ko siyang akyatin. Umupo ako sa taas 'non at bumuntong hininga.

Tahimik lang dito at wala nang masyadong tao. Palo nalang ng dagat ang naririnig ko.

[Now playing: Stigma - KTH]

Si Anna. Masaya na ako para sakanya. Para sakanila. Para sakanila ni Kie. No hard feelings anymore. Nag-paraya na ako. Wala akong masisisi kundi ako lang, ako lang. Ako lang ang may kasalanan nito. Hindi aabot sa ganito ang sitwasyon kung hindi ko ginawa ang mga katarantaduhan ko noon. I hate myself for that.

I totally lost the woman I admire.

Cassandra.

Napapikit ako at yumuko. I lost her. I lost her. I lost her. It's all my fault. I can't even move on from those nasty feelings I have for Cassandra back then. And now that she's dead, my feelings got bigger. I always say to myself, 'Si Anna lang.' . I'm so stupid. I always push everything forward but my feelings for Cassandra makes me pull everything backwards.

I want to talk to someone. Someone I know. Someone but me.

I still like Anna. But I love Cassandra. Sounds weird but in short, I only want Cassandra. I want to own Cassandra. I want to hug her, kiss her. I want her. Only her.

But she's gone..

Naramdaman ko nalang na nay tumulog luha galing sa isa kong mata. Tumingala ako para pigilan 'yon pero hindi ko na napigilan. Muntikan na akong humagulgol.

Kahit ngayon..

Hindi pa rin ako nag-papaalam sakanya.

I wanted to say goodbye..

But I can't.

It's hard to say goodbye specially when you won't see each other anymore. Maybe life isn't about avoiding the bruises. Maybe it's about collecting the scars to prove that we showed up for it.

I'm broken. That's what I only know.

"Liam..."

My eyes widened as I heard a familiar voice coming from afar. Familiar. Very familiar voice.

Luminga-linga ako sa paligid na sa pag-asang makita ang babaeng gusto ko muling makita. Si Cassandra.

Lumakas ang tibok ng puso ko sa kaba. Imposible...

Nakita ko siya sa malayo. Nakatayo at nakatingin saakin ng naka-ngiti. Sobrang haba ng palda niyang bulaklakan na abot hanggang talampakan at naka-sweater siya na puting vneck. Hinahangin ang buhok niya at ang palda niyang mahaba.

"N-no..." Umiling ako. Kaba at saya ang nararamdaman ko ngayon ngunit nawala lahat ng iniisip ko nang maalala kong wala na siya. Pero iisa lang ang tanong sa isip ko. Paano siya nandidito?

"Goodbyes are not forever. Goodbyes are not the end. They simply mean i'll miss you, until we meet again.."

Nang sinabi niya 'yon ay parang biglang nahulog ang puso ko.

Pumikit siya at tumalikod. Naghanda ako sa pagbaba ng bato. "S-saglit!"

Napa-tigil siya at gulat na humarap saakin. Malayo ang distansya namin. Nasa bandang tabi ako ng dagat kung saan basa na rin ang paa ko, siya naman ay nasa tabi din ng dagat ngunit malayong-malayo saakin.