İstanbul Masalı

Bölüm 17 / Part -2

Öncelikle bu hafta ailemize yeni katılan çok fazla okuyumuz oldu. Onlara hoş geldiniz, şeref verdiniz diyerek maruzatlarımı sıralamaya başlıyorum.

Bölümün geç geldiğinin farkındayım ama haklı sebeplerim vardı. İlk sebebim, hepimizde olduğu gibi adı batasıca FİNALLER. İkinci sebebim ise yılbaşı için tatile çıkacak olmamdı. Şu an bu bölümü havaalanında düzenleyip attım. Bence affedilmek için yeterli bir sebep.
Ha bir de bölüm sonundaki soruyu cevaplarsanız sevinirim.
Yeniyıl'ı dini çerçevelerden ayrı tutacak olursak ben her yılı büyük bir umutla karşılar küfürlerle, binbir türlü beddua ile uğurlarım. Bu yıl da, aynı şekilde hiç üşenmeden yeni yıldan beklentilerimi sıraladım.Geçmiş yıllardaki deneyimlerime dayanarak biliyorum ki hiçbiri gerçekleşmeyecek ama insan ümitleniyor işte.

Yeni yıl sizlere bana getiremediği tüm güzellikleri getirsin. Umarım eski yılın yorgunluğu,üzüntüsü, kederi yerini bol kahkahalı günlere güzel anılara bırakır.

Mutlu yıllar. Sizi seviyorum. 

"Kızım ben onları ne şekilde gördüm ona rağmen tek kare resimleri çıkmadı. Adam profesyonel tabii." Dediğinde başımdan aşağıya kaynar sular döküldü. Geçen gece eğlenmeye giden Mehmet yine profesyonelliğini konuşturmuş olamaz değil mi? Kendine ve bana bu kötülüğü yapmış olamaz dimi?!!

Böyle bir hata yapacak kadar şuurunu kaybetmiş olamaz. Bence benim sevgilim yaşamayı seviyor, böyle hatalar yaparsa onun gündüz vakti gördüğü kabusu olacağımı biliyor olması gerekiyor. Tabii adamın yanında cici kız olacaksın diye rol kesmekten gerçek kimliğini adama anlatmadın salak Beliz. Anlatsaydın karşı cinsle tokalaşırsa bile bunu öğreneceğini bilirdi! Diyen iç sesim şu an hepimizden haklı.

"Yusuf Karamehmet'in öyle olduğunu biliyordum ama Mehmet Asaf'ın öyle olduğunu bilmezdim." Diyen Şebnem'e katılıyorum. Bende Mehmet'in öyle olduğunu bilmezdim en tesadüf! Ayrıca Mehmet'im senin askerlik arkadaşın mı ne bu samimiyet?

"Mehmet Bey ne alaka? Ben Yusuf Bey'den bahsediyorum." Dediğinde içimdeki bulutlar dağıldı kuş gibi hafifledim bak şu an. Ben zaten sevgilimin böyle şeyler yapmayacağını biliyordum.

"Yusuf mu? Ha tamam o zaman ya. Mehmet Asaf, hani Sena'nın abisi olan değil yani" garantiye alayımda ben işimi. Şimdi benim şansım bu ya, kesin ailede başka Mehmet Asaf falan çıkar.

"Evet Sena Hanım'ın abisinden bahsetmiyorum. Kendisini yüz yüze görmedim ama adını baya duydum. Bizim departmanda ki kızlar ölüyordu adam için de hiçbirine yüz vermemiş Mehmet Bey. Baya işkolik biri zaten baksana bu yaşında CEO oldu." Dediğinde önce Mehmet'i görmediğine sevindim sonra departmandaki kızları sinirlenip kara listeme aldım daha sonra sevgilimle gurur duydum şeklinde saçma bir duygu akışı yaşadım. Bana bu kadar duyguyu aynı anda yaşatan adam iyi ki var ve inşallah bir haltlar yememiştir o iş gezisinde.

"Ama adam çok yakışıklı be! Basın açıklamasını izlerken bittim adama ve bir gün biri bu adama yüzüğü takacak ve sefasını sürecek. Şansa bakar mısın?" Adını bilmediğim hanım kızımıza 'Evet kenafir ben çok şanslıyım(!), evet takarsam ona yüzüğü ben takarım ve hayır sen benim sevgilime bitemezsin seni ben bitiririm, senin o fıldır fıldır dönen gözlerini oyarım.' demek istesem de diyemedim. Malum benim ilişkimizi saklama kararım falan. Bazen çok saçma kararlar veriyorum ben ya!

"Ona yüzüğü takan kız senin benim gibi mi olur Ayla saçmalama. Kız kesinlikle çok güzel aynı zamanda işini bilen biri olur. Bizim gibi safına yar olmaz öyle adamlar. Biraz arsız olacaksın." Diyen Şebnem'e soruyorum Sen misin saf? Şu an seninle uğraşamam Şebo daha büyük sorunlarım var ayrıca işini bilen ne demek ya! Benim gibi temiz birini bulmak istiyorsa ya manastırdaki rahibelere ya kundaktaki bebeğe bakacak Mehmet Asaf! Neyse akşam eve gidince sevgilimi FaceTime arayarak tekrar benim olduğundan emin olayım en iyisi.