Her Sweetest Revenge

CHAPTER 12

Julliane Dominic Alonzo

Pagkatapos ng pag uusap namin ay nag kanya-kanya na kami ng lakad, nag paalam narin ako kay Karen dahil may pupuntahan pa ako para sa araw na ito, I have planned to visit our grandmother in province, gustuhin ko man na isama si Izabelle pero mas inuuna ko ang kaligtasan niya. Since she got an accident back when we are in that province I can no longer let her step in because I know that it is really not an accident.

Hindi ko na dinala ang kotse ko para makarating doon, sumakay nalang ako ng tren para mas mabilisan ang pag punta ko. While I was gazing at the window a woman sat beside me, agad akong napalingon sa kanya.

"Hi! Nice to see you again" napa-awang ang labi ko ng makita kung sino ang babaeng katabi ko ngayon, I can't believe na mag kikita ulit kami.

"Natalia?"

"The one and only" ningitian niya ako"Salamat nga pala ulit sa pag ligtas mo sa akin noon"

"Maliit na bagay lang iyon" huminga ako ng malalim at iniwasan siya ng tingin, bakla man kung pakikinggan pero nahihiya ako sa kanya, I don't know why.

"I wonder why they bomb the university" may halong kuryosidad na saad niya, kung alam mo lang." Ikaw? Saan nga pala ang lakad mo ngayon?"

"Bibisitahin ko ang lola ko" nakita ko na naman ang matamis niyang ngiti.

"Ako rin"

Nag kwentuhan lang kami hanggang sa marating namin ang probinsya, nag kahiwalay narin kami pero hindi ko akalain na makikita ko rin siya sa sementeryo na pupuntahan ko, namamalik mat aba ako? She is staring at my grandmother's tomb.

"Natalia anong ginagawa mo dito?" napatingin siya sa akin at halatang nagulat siya.

"Dinadalaw lola ko" napa kunot ang noo ko, lola niya yung lola ko? How?"Bakit?"

"That is my grandmother's tomb" nabalik ang dati niyang ekspresyon sa mukha.

"You must be her grandson! Hindi ako makapaniwala na ikaw pala yung lalakeng lagi niyang ikinukwento sa akin" what? Hindi ko siya maintindihan, paano sila nag kakilala ng lola ko?"You must have a misunderstanding, hindi niya ako apo at saka nag kakilala kami dahil isa ako sa naging pasyente niya" ibinalik niya ang tingin sa libingan ng lola ko na hindi parin nawawala ang ngiti sa kanyang labi" I was abandoned when I was a kid because of having a malignant melanoma, hindi kayang tustusan ng mga magulang ko ang mga gastusin kaya iniwan nila ako sa ospital at laking pasasalamat ko na may isang taong nag magandang loob sa akin upang tulungan akong magamot, it was your grandmother"

"Really?"

"Yes, I owe her my life and now you save me from death" wala sa sariling napangiti ang labi ko ng dahil sa itinuran niya, hindi naman siya mamamatay doon dahil minor injury lang naman ang nakuha niya pero masaya ako dahil nakita ko siya.

Karen Rea Villanez

Huminga ako ng malalim matapos akong makapag-ayos ng sarili, napatingin ako sa salamin, naka pony tail ako at naka all black ulit, suot ko rin ang itim na heels ko at naka handa narin ang throw knife at ang baril na ibinigay sa akin.

I heard a beep of car and only means that Liam is here, bakit ba kasi kailangang dalawa lang kami ang pupunta? Pwede namang tatlo o kaya lahat kami. Bumaba na ako, nadatnan ko si Abo na nakapamulsa habang nakasandal sa pintuan, naninigarilyo na naman kaya hindi na ako nakialam pa baka mag-away pa kami nito ng wala sa oras.

"Tara na" napatingin siya sa akin saglit bago naunang lumabas, sumunod nalang ako at sumakay sa kotse niya.

Napaka-awkward tuwing kasama ko siya kaya naman ay tahimik lang ako, I did not dare to talk at baka mabugaan pa ako ng nakakamatay na apoy, well, para kasi siyang dragon kung magalit.