Wrong love

N I N E

                             Nik
'Als we geparkeerd zijn stap jij er als eerste uit en wacht ik een paar minuutjes. Oke?' Vraag ik aan Fien. Ik leg mijn hand op haar been. 'Fien?' 'Ja babe.' Ik voelde haar hand trillen en draaide haar hoofd naar me toe.

Je kon zien dat ze huilde. 'Waarom huil je?' 'Weet je dat we niets samen kunnen doen? We kunnen niet eens een auto samen uitstappen.' Ik kijk wat onzeker en antwoord: 'I know.' 'Wat voor zin heeft dit dan?' 'Hé. We zien elkaar graag en dat is de moeite waard. Toch?' 'Ik weet het niet meer Nik.'

Ondertussen zijn we al geparkeerd en stapt Fien uit. 'Misschien is het beter zo.' Zegt ze voordat ze de auto uitstap. Miljoenen gedachten stromen nu mijn hoofd binnen. Heeft ze het juist uitgemaakt? What the f*ck just happend?

Met een zucht stap ik de auto uit, doe hem op slot en stap de school binnen. Binnen zie ik het weer zoals elke dag.. Koppels dat rondhangen, groepjes, mensen die naar hun lokkers gaan, .. Maar nergens zie ik Fien.

'Meneer Fitz, meekomen.' Beveelt de directeur me. Shit. 'Ga zitten.' Zegt hij eenmaal binnen. Ik doe wat hij vraagt om zo weinig mogelijk trouble te krijgen.  'Ik hoor klachten.' Begint hij als nu ook hij zit.

'Klachten!? Van wie?' 'De ouders van Fien bijvoorbeeld.' Mijn mond stond open, daar stond ik dan.. Letterlijk met mijn mond vol tanden. 'Wat hebben ze dan gezegd?' 'Fien is bijna nooit thuis en ze zegt dat de meneer van Engels, u dus, haar altijd wilt spreken.

'Klopt dat?' 'Ehm nee. Ze is één keer na moeten blijven maar dat is al. 'Ik ga je een vraag stellen waar je maar beter niet op liegt.' Het enigste wat ik nu doe is hem aanstaren. 'Doe je verkeerde dingen met Fien?'

Ik verslik me en kijk hem geschrokken aan. 'Hoezo?' 'Nouja je weet wel. Dingen waar je de gevangenis voor in kunt.' Ik slik hard en even paniekeer ik of hij dat gehoord heeft. 'Nee meneer. Dat is nergens voor nodig, toch?' 'Inderdaad, blij dat je er ook zo over denkt!' Hij staat blij op, geeft me een schouderklopje en verdwijnt weer zo snel als hij gekomen is.

Dat scheelde een druppel. De hele middag kon ik aan niets anders denken dan dat gesprek, het speelde elke keer weer af in mijn hoofd. Gek werd ik ervan. Maar waarom vroeg hij dit nu zo plots? Één ding wist ik zeker.. Als er nog een ons is tussen Fien en mij moeten we drie keer zo hard opletten dan voordien.

Oh-ow. What just happend? Wist de directeur hiervan? Gaat er nog iets over blijven tussen Fien en Nik? Ahah, lees dat in het volgende hoofdstuk! Als je het niet wilt missen, voeg me dan toe in je leeslijst en/of je bibliotheek. Vergeet zeker niet te voten!♥