Wrong love

T W E N T Y F O U R

                            Nik
Niet-wetend wat te doen, trek ik mijn schoenen uit en ga chillen in de zetel. Als ik een film opzet probeer ik aandachtig mee te volgen, maar mijn brein gaat vanzelf weer naar Fien-modus.

Wat zou ze aan het doen zijn? Wat zou ze aan het denken zijn? Zou ze terug bij haar ouders zijn? En nog meer vragen, spoken mijn gedachten door.

Opeens voel ik mijn mobiel trillen en zie ik dat het het nummer is van school. Snel neem ik op en probeer beleefd te zijn. 'Mnr Fitz?' Hoor ik de stem van de directeur mijn naam zeggen.

'Mnr Vanderstijn.' 'Hallo. Ik bel even in verband met de verdere zaken met dat pedofielgedoe van u.' Het woord dat hij net uitsprak deed mij zo hard schrikken dat ik denk ik mijn Ice Tea op de grond laten vallen heb. Nochtans stond die op mijn tafel..

'Hoezo?' 'Ja oke, dit wordt nog een leuk gesprek zo te zien. Ik dacht dit door telefoon te doen, maar door uw reactie lijkt het me toch beter dat u over een uurtje in mijn kantoor bent. Tot straks.' En hij legt af.

Helemaal flippend, probeer ik Fien te bellen maar ze neemt niet om. Ik wil haar ouders bellen, maar herinner me dan dat dat niet zo een goed idee is.

Drie kwartier later, spring ik in mijn auto en rijd naar school. Druk bezig met het proberen van het-niet-stressend-overkomen, stap ik naar zijn kantoor. Blijkbaar zag hij me al aankomen, want hij deed de deur open voordat ik zelfs kon kloppen. Beleefd ga ik zitten.

'Doet u maar alsof u thuis bent zou ik zeggen.' Zegt hij met zijn ogen streng gericht op het feit dat ik meteen al gaan zitten was. 'Oh, sorry.' 'Ja. Over Fien nu.' 'Ja meneer. Maar voor we beginnen wil ik toch even zeggen dat..' Ik kon mijn zin niet eens afmaken. 'Jaja, zever noem ik dat.'

Met grote ogen begin ik aan het gesprek waar ik zo geen zin in heb. 'Dus. Wat ben je van plan met Fien?' 'Haar gelukkig maken.' Opeens moest hij lachen alsof ik juist de grappigste grap ooit verteld heb.

'En nu de waarheid graag.' Zegt hij streng. 'Meneer, ik ben geen pedofiel en al zeker geen oplichter.' 'Waarom geloof ik u niet?' 'Vraag het aan u zelf, want ik vertel hier de waarheid.' Opeens doet hij iets raars waardoor ik ervan overtuigd geraak dat hij me gelooft.

'Wilt u hier terug werken?' 'Dat hangt er vanaf.' 'Ik laat jullie alle 2 op deze school als jullie doen alsof jullie relatie stopt.' 'Alsof?' 'Ja alsof. Ik wil mijn job niet verliezen en op 1 of andere manier vind ik jullie relatie zelf schattig.'

'Ehm oke..' Opeens denk ik terug aan het feit dat we misschien geen koppel meer zijn, maar houd dat voor mezelf. 'Bedankt voor dit gesprek mnr Fitz en hopelijk tot snel.' We schudden elkaars handen. 'Ik laat u nog iets weten.' En vertrek.

Als ik de deur sluit van zijn kantoor en in mijn auto stap, slaag ik een diepe zucht. Het voelt alsof we weer terug van begin zijn. Het geheimzinnig doen en liegen zit er blijkbaar weer in. Behalve als we geen relatie meer hebben, spookt er door me heen.

Van die gedachte word ik zelf bang en rijd ik snel naar huis.

Eenmaal aangekomen begin ik te piekeren over waar ze op dit moment zou zijn. Ik bel haar, maar voicemail springt aan na 1 keer beltoon. Helemaal gespannen kruip ik in bed. Ook al is het maar 10 uur, het voelt alsof ik al 24 uur wakker was.

Oeeeehh. Zou Nik de job terug aannemen? Zou de relatie echt afgelopen zijn? Lees het volgende hoofdstuk ;)
{Vote!♥}