Montereal Academy

CHAPTER 29

HXIANDRINE'S POV

"Dad?" tawag ko

"Yes hxian?" sagot naman ni dad habang hawak ang diyaryo

"Dad?Napapansin ko lang kay heinz minsan nasigaw sya sa kwarto nya at minsan pag maaabutan ko syang ganon--hawak nya ang kanyang ulo" panimula ko kaya naman naagaw ko ang atensyon ni dad

"Ano pa ijo?" tanong nito

"Minsan tinatanong nya sakin kung sino si sebastian?ewan ko ang weird nung pangalan pero ayun ang tinatanong nya sakin at minsan naman ay may bumubulong sa kanya o kaya'y may mapapanaginipan syang batang lalake at batang babae sa car accident---naaalala nya na dad" sagot ko kaya naman mas lalong nagulat si dad

"Bumabalik na..Nagkita na muli sila" mahinahong untag nito

"Bumabalik ang alin dad?Sinong nagkita?Meron ba kayong hindi sinasabi sakin?kay heinz?" naguguluhang tanong ko

"Hxian please stop." pigil nya sakin na parang may nililihim ito

"Pero dad kung meron man sabihin nyo sakin o kaya kay heinz kilala nyo sya kilala nyo ang ugali nya ayaw na ayaw nyang pinaglilihiman sya dad" iritadong sagot ko tumahimik si dad at nagbukas ang pinto na pumasok dito ay si mom

"What brought you here anak?" tanong ni mom

"About Heinz" sagot ko

"Hxian what happened?" bungad na tanong nito

"Mom may tinatago po ba kayo sakin?kay heinz?" daretsyong tanong ko kaya naman natigilan agad sya

"A-Anak..?"utal na aniya

"Mom?Dad?kilala nyo si heinz ano ba yung naririnig nya at nangyayari sa kanya iisipin kona ba na baliw sya!?" pigil inis na wika ko dahil sa mga titig pa man nila ay alam ko ng may nililihim sila

"Mom!?" sigaw ko

"Anak.."

"Ayun naba yung apekto ng aksidente mom?dad?Kung oo bakit hindi natin aminin sa kanya?Alam nyo maganda nga na kayo pa ang magsabe dahil kayo ang nandoon nung araw nayon ma!"

"Gulong gulo na yung kapatid ko at pinaggtatakpan ko kayo sakanya sa nangyari sakanya kahit deserve nyang malaman ang lahat!" sigaw ko kaya pero nakita kong lumuha si mom kaya naman huminahon na ko

"Anak alam mo namang hindi ko kaya na lumayo sya sakin oo nga kilala natin ang ugali nya at sa tingin mo hindi sya aalis sa bahay nato?How many years nating tinago yon?kaya please anak?yes ako ang magsasabi pero wag ngayon hxian..hindi pako handa" sagot ni mom habang pinatatahan sya ni dad

"Mom kung patatagalin nyo pa lalo syang mahihirapan at lalo lang syang lalayo pag nalaman nya na" mahinahong wika ko

"May possibilities din na baka sya pa ang malaalam ng lahat, by herself, alam nyong kaya nyang gawin yon"

"Hayaan mo na ang mommy mo hxian kami na ang bahala kami na mismo ang magpapaliwang sa kanya pagdating ng panahon" wika ni dad

"Dapat lang dad dahil hindi ko na kayang makita na nahihirapan ang kapatid ko..Thank you for your time. Good night" paalam ko at lumabas ng hindi man lang sila nililingon

Ngayon kolang ulit naiisip na lahat ng nangyayare sa kanya ay apekto noong naaksidente sya pero sobrang tagal na non at sa tagal na non akala ko ay hindi na ito babalik.Pero pano nangyare?Nakita na nya kaya ang kababata nya?pero sino?

Ng mapadaan ako sa kwarto ni heinz ay tumigil muna ako at kumatok kahit alam kong tulog nasya ay naninigurado parin ako bukas ang doornob nya kaya naman pumasok nako.Ng makapasok ako ay nahihimbing na sya balot na balot ng kumot ang katawan dulot ng aircon alam kong magagalit sya pag nalaman nyang pumasok ako sa kwarto nya pero wala akong pake don.Ganon parin ang kwarto nya malinis at maaliwalas pantay pantay ang libro sa cabinet at wala kang makikita na kalat.Umupo ako gilid ng kama nya at pinagmasdan mabuti ang muka nya bago huminga ng malalim.