όρμα μαριτίνα

7.9K 631 18
                                    

Η Άννι με έκανε να πιστέψω πως η μόνη λύση με τον Δημήτρη , είναι να τον διεκδικήσω. Βέβαια δεν έχω καθόλου πίστη στον εαυτό μου. Ποτέ μου δεν είχα σχέση με αγόρι, ποτέ κανείς δεν επέτρεψα να με φιλήσει ή να με φλερτάρει. Απο μικρή ηλικία ένιωθα ο ερωτάς μου για τον Δημήτρη να είναι ολοκληρωτικός. Δεν επέτρεπε χώρο για καμία άλλη σκέψη, για κανέναν. 

Βέβαια τώρα θα μου χρειαζόταν λίγη προυπηρεσία επί του θέματος. Η Άννι είναι υπέροχη σ' αυτό, χαμογελά τόσο γλυκά, έχει πάντα κάτι ενδιαφέρον να πει, κουνιέται ..έτσι πολύ θυληκά και ακόμη και που μιλάει είναι πολύ γυναίκα.

Εμένα δεν μου βγαίνουν φυσικά αυτά. Το δοκίμασα ..εμ..μόνη μπροστά στο καθρέπτη και φαίνομαι γελοία.

 Κι εγώ ποιό είναι το ισχυρό χαρτί μου για να με προσέξει ο Δημήτρης? 

Αυτός στα 27 του είναι ένας υπέροχος , ώριμος άντρας. Αποπνέει αρρενωπότητα, σιγουριά, αυτοπεποίθηση. Ξέρει καλά τι επίδραση έχουν οι γυναίκες γύρω του , χωρίς καν να το προσπαθήσει. Εγώ πάλι, είμαι πολύ αδύνατη, δεν έχω καμπύλες, το στήθος μου είναι μεγάλο σαν αγελαδίτσα και τα μαλλιά μου είναι κατάμαυρα, δεν έχω καν βγεί απο το χωριό μου, δεν ξέρω τι θα μπορούσε να τραβήξει τον Δημήτρη πάνω μου. Ξέρω οτι είμαι χαμένη απο χέρι, αλλά το χρωστώ στην αγάπη μου για εκείνον. θα προσπαθήσω να του δείξω όλα αυτά που νιώθω, κι ας καώ.

 Αχ ας τα καταφέρω πριν φύγει. Σε δυο μέρες απο τώρα φεύγει και ποιός ξέρει πότε θα ξαναγυρίσει.

Πρέπει να δράσω άμεσα.



"Μαριτίνα κορίτσι μου , έλα μαζί μας!" , η κυρία Αλεξάνδρα με φωνάζει ξανά. Κάθονται στο αίθριο δίπλα απο την πισίνα κι εγώ είμαι κλεισμένη απο το απόγευμα εδώ μέσα. Συνήθως υποκρίνομαι οτι κοιμάμαι για να μην βγώ απο το σπιτάκι του κήπου. 

Κάθομαι στο ημίφως και τον ζωγραφίζω. Ακούω την φωνή του , βραχνή, συρτή, να συζητά με την γιαγιά, κι εγώ νιώθω πως τον έχω μπροστά μου. Αυτόματα το χέρι μου ζωγραφίζει το βάθος των ματιών του, την φλέβα που πάλλεται όταν θυμώνει, την γωνία του προσώπου του , εκεί που ξεκινά ο λαιμός του..ξεπηδούν οι εικόνες του απο μέσα μου και ζωντανεύουν στο χαρτί. Κι εκείνος πάντα μέσα απο το χαρτί , με κοιτά με το αινιγματικό του ύφος.

"Μαριτίνα!" η γιαγιά με φωνάζει ξανά. Σήμερα δεν θα κρυφτώ . Αποφάσισα πως αν μη τι άλλο πρέπει να εμφανισθώ. Τώρα πως θα βάλω σε εφαρμογή το σχέδιο μου, ένας θεός ξέρει. 

ΤΑ 24 ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα