Przyjaciel Mojego Brata 4 || ZAKOŃCZONE

106

Po pół godzinie przyjechała pizza. W końcu! Wzięłam od tego chłopaka, tata zapłacił i usiadłam na łóżku.

Moje kochanie tak dawno cię nie jadłam.

- W ogóle tato ja byłam chciana, czy nie?

- Byłaś. Dylan był wpadką. Chcieliśmy mieć córeczkę. I się udało.

- Ooo a synka nie chcieliście.

- Dokładnie.

- Ty też chciałeś córeczkę?

- Chciałem.

- Dlaczego? Zawsze faceci chcą chłopców.

- Ja chciałem córeczkę, żeby się nią opiekować i rozmawiać. Z Dylanem w ogóle nie rozmawiam.

- Ze mną często.

- No właśnie. I Dylan mi nie powie że mnie kocha. I nie zje ze mną pizzy. Nic ze mną nie zrobi.

- On jest dziwny. Dla takich chwil się żyje.

- Dokładnie.

- To możemy zagrać w pytania.

Powiedziałam i usiadłam w siadzie skrzyżnym.

- To ja pierwszy.

- Pytaj.

- Byłaś kiedyś w trójkąciku? Jak tak to z kim?

- Em... Ja... Co?

- Słyszałaś.

Zaśmiał się. O nie... Powiedzieć? Jestem z nim szczera.

- Ale to zostaje między nami i to zostaje tu w Hiszpanii. I nie wracamy do tego.

- No pewnie.

- Jakob i Andrew.

- Wiedziałem! Po prostu wiedziałem! To było niemożliwe, żebyście spędzali tyle czasu razem i żeby nie było ani razu trójkącika.

- No widzisz. Ile najwięcej było osób z tobą w łóżku?

- Chyba pięć. Ale nie jestem pewien.

- To niezły.

Zaśmiałam się i oparłam i ścianę.

- Jakbyś miała wybierać, z kim byś miała być w związku, to kogo byś wybrała? Jakob, Ethan, Alex, czy Andrew?

- Tato no!

- Jestem ciekawy.

- Ugh... Żaden.

- Musisz odpowiedzieć.

- Jakob nie, bo to... Był przyjaciel. Ethan to psiapsi, a ja tego nie mieszam, a Alex i Andrew... Alex mnie zranił i Andrew tak samo. Więc żaden.

- Musisz wybrać.

- Ethan.

- A to nie jest przypadkiem...

- Teraz ja. Z kim byś teraz najchętniej zdradził mamę?

- Nie zdradzę jej.

- Ale jakbyś musiał, kogo byś wybrał?

- Loren no!

- Ty dajesz ciężkie, to ja też.

- Natalia.

- Żona Caluma? Ona jest stara.

- Ale jaka zajebista w łóżku.

- Byłeś z nią w łóżku?!