Przyjaciel Mojego Brata 4 || ZAKOŃCZONE

167

Pov. Rose.

Usiadłam na jej łóżku i wyjęłam telefon. Jejku. Lick istnieje! Czekałam na to. Ale oni mają mnie teraz w dupie... Ktoś chce mi potowarzyć? Ugh... Zrobiłam im zdjęcie, podpisałam "Ja też tu jestem. Nie zakochujcie się. I nie ignorujcie swojej przyjaciółki i siostry" i wstawiłam na my story.

- Ejjj... Nie wyruchajcie mi się tutaj. Ech... Idę po soczek.

Wyszłam z pokoju i na kogoś wpadłam.

- Łooo, spokojnie. Ja chcę tylko soczku.

- Luz. Ja też.

Andrew się zaśmiał.

- Aa... Okej. Tak w ogóle to gdzie twój bliźniak zaginął? Podobał mi się... I to bardzo.

- Em... Prawdopodobnie wprowadzi się do mnie i do matki.

- Nie cieszysz się?

Spojrzałam na niego. Wydawało mi się że mają dobre relacje.

- No... Z Paula tak, ale z ojca nie.

- Dlaczego? Jak nie chcesz to nie musisz, tylko mnie to interesuje.

Powiedziałam, kierując się w stronę kuchni.

- Zgwałcił moją mamę i zabrał jednego z nas. Kiedyś. I ona chce go przyjąć z powrotem, a ja nie mam zamiaru mieszkać z gwałcicielem.

- Współczuję... Ja bym takiego nie przyjęła...

- Taa...

- Ale... Może się zmienił?

Wzięłam sok pomarańczowy i nalalam sobie do szklanki. Jemu też.

- Nie sądzę. Nie ufam mu jakoś. Po prostu czuję, że coś się stanie.

- To... Co ty tu robisz? Wspieraj swoją mamę.

- Jak tylko go zobaczę to mu przypierdole w pysk. Nie kłócę się z mamą...

- Jesteś kochanym synkiem. Ale... Powiedz jej co uważasz.

- Żeby się martwiła i denerwowała? Nie...

- Dasz radę z Paulem. Wierzę w was.

Zaśmiałam się i go poklepałam po ramieniu.

- Dzięki. Tak w ogóle to jak z Loren?

- Mają mnie w dupie z Rickiem.

- Biedna. Ja się tobą zajmę. - Zaśmiał się, obejmując mnie. - Wolisz lody, czy...

- To źle zabrzmiało.

Przerwałam mu.

- Nie chodziło mi o! Rose! Nie można normalnie komuś zaproponować lodów?! Do jedzenia?!