Was I Ever Really Loved By You? (TRAMYHEARTSERIES #2) (ON-GOING)

Chapter 37 💖 Karina 💖 Intimacy

Warning!!! 🔞🔞🔞

Rated Slightly SPG!
Oo, light lang ulit!
Huwag ka ng umasang hardcore ito ine! Wahaha! Sa sunod na yung totoo promise! 😂😂😂
So again, bawal sa mga Neneng okay?
Huwag ka ng pumalag diyan, idikit kita sa pader eh 🤣🤣🤣

TramyHeart ❤️❤️❤️

-🙈🙈🙈-

A year ago before the "break-up"

I feel so pissed when he suddenly moves away from me after the breathtaking kiss. He turn around and then crossed through the house' kitchen, as if abruptly remembered some thing he needed to do.

I lean on the couch and heave a sigh.

I somehow feel dejected, and it's quite frustrating to accept.

Bakit sa tuwing lumalalim na ang halikan namin ay bumibitaw itong bigla at lumalayo?

Noong una ay nauunawaan ko pa, dahil masyado pa ko noong bata at nakakaramdam ito ng pagkakasala sa ginagawa, ngunit tatlong taon na kami, mahigit 18 years old na ko ngayon, ganap ng dalaga.

Bumalik ito sa sala at inilapag ang kinuhang snacks sabay tingin sa screen ng TV habang kumukutkot ng pagkain na para bang walang nangyari kani-kanina lang.

Hindi ko naiwasang makaramdam ng inis...sakit at tampo.

Marahil ay hindi ako ganoon kahali-halina para dito para mabuhay ko man lang ang dugo nito, samantalang ako, hawak pa lang nito, gising na pati kadulu-duluhan ng pagkatao ko.

Siniksik ko ang katawan sa pagitan ng sandalan at arm rest ng sofa, saka niyakap ng mahigpit ang sariling binti't hita, umaamot ng pag-alo sa sariling gawa.

Tinignan ko kung maapektuhan ba ito sa bahagyang paglayo ko dito, ngunit hindi, hindi man lang ito tuminag at tinutok pa ng husto ang mga mata sa harap ng telebisyon.

Napakagat-labi na lang ako sa pagsimula ng paninikip ng dibdib ko dahil sa gawi nito.

"A-Am I not that attractive to you Z?" Nagdaramdam na mahinang anas ko ng tanong dito na siyang kinalingon nito agad sa akin. "M-Maybe I am not as sexy nor alluring as your past girlfriends... P-Pero siguro naman charming naman ako kahit paano 'di ba..." ani ko pang bahagyang tinago ang sariling mukha sa pagitan ng brasong tiniklop ko.

"Baby..." Tanging bulalas nito.

Mapait akong natawa sa tawag nito.
"K-Kaya ba Baby ang tawag mo sa akin kasi Baby pa din ako sa'yong paningin?" namimighating wika ko.

Batid kong walang kuwenta ang pinagdaramdam ko, ngunit nasasaktan lang talaga kasi ako. Nasasaktan ang ego at pagkababae ko.

"Of course not Baby! Hindi ganoon yun... Come on please look at me..." Turan nitong lumapit sa akin at sinisipat-sipat ako.

"E-Eh bakit hindi ka n-naaakit sakin?" tuluyan nang nabasag ang tinig na kwestyon ko dito. Parang pinipiga ang dibdib ko sa pagdaramdam. Alam ko, mukha na kong timang sa pag-e-emote ko, pero pake ko? Ang sakit kayang ma-reject.

"Baby, no, no please... Listen to me please. Hindi iyon ganoon..." Subok na paliwanag nito, ngunit hindi naman mapunto kung ano.

"K-Kung hindi ganoon, eh ano? N-Nasasaktan na kasi ako Z... Lagi na lang kapag naghahalikan tayo, pinuputol mo agad at bigla na lang lalayo... I feel so reject Z..." Pagtatapat ko dito na hindi naiwasang mapaluha.