-Marry You- (Çeviri)[BİTTİ]

26.Bölüm

Marry You 

Çeviri : Selin~ , Dizzy ( eski adıyla Wolf88 oluyor sadfd )

26.Bölüm - Yağmurlu Bir Gün.

Jongdae , dakikası dakikasına uyarak tam sabahın 9'unda Minseok'un evine geldi.

Geldiğinde ise Minseok bir panik içinde evde koşturup duruyordu. Saçlarındaki her teli düzeltip , t-shirtünüde şu garip kıyafet toz ve tüy toplayıcısıyla temizlemişti , ardından annesine el sallayıp kenardaki spor çantasını kaptı.

Evet , bir buluşmaya çıkmak için fazlasıyla hazırdı ; genellikle 12 saatten fazla süren derin bir uyku çekerdi ama bugün farklıydı. 

Ayrıca kimseyide etkilemeye çalışmak konusunda gayret etmeyen bir tipti , belkide bu kendine güveni olmadığı içindi. Ama aslında insanlar arasındaki ilk izlenimde kişiliğine daha çok güveniyordu , bugünde Jongdae'ye karşı bu stratejiyi uygulayacaktı.

"Hey Jongdae!" Minseok evinden çıkıyorken , neşeyle seslendi. Jongdae'yi parlak bir gülümseme ve sıcak bir merhaba ile karşılamıştı.

Diğeriyse , Minseok geldiğinde kollarını bağlamış arabasının kapısına doğru yaslanıyordu. Minseok'un kendisine yaklaştığını gördüğünde düşüncelerinden sıyrıldı.

' Nasıl yaklaşsam ona.. cool olmalıyım - kahretsin ! O çoktan geldi zaten , uh , işte gülümse ! Soğukkanlı davran , cool ol , cool ol Jongdae...'

'' M-Merhaba Minseok,'' Jongdae ayaklarıyla oynuyorken , buruk bir gülümseme bıraktı. '' Um , işte buraya yolcu koltuğuna oturabilirsin...'' 

Ardından Jongdae ,Minseok için arabanın kapısını açtı.

'' Bunu yapmana gerek yok, '' Minseok gülümsedi ve devam etti. '' Ben bir kız değilim. ''

'' Oh pardon. '' Jongdae'nin kulakları kırmızı bir renge dönüşüyorken , sürücü koltuğuna doğru koşturdu.

Anlaşılan Jongdae , Minseok'a şehrin güneyindeki kırsal alana gitmelerinin bir buçuk saat süreceğini söylemeyi unutmuştu.Gerçi Minseok buna aldırmazdı , buluşmalarının ilk garip aşamasını geride bırakmışken , Jongdae gibi cidden hoş bir adamla konuşmaktan keyif alıyordu.

Uzun süren araba yolcuğu , onlara kısa gelmişti bunun öncesindeyse Minseok'un farkında olduğu bir şey vardı ; bu da dağ yoluna ilk kez adım atıyor oluşuydu.

'' O-oh aman tanrım...daha fazlasını yapamayacağım. '' Minseok dağ yolunda attığı her adımla birlikte nefesini soluyorken , kendi kendine söyleniyordu.'' Neden bu buluşmayı kabul ettim ki ? '' diyerek yorgun bir şekilde mırıldandı.

' Sersem bir şekilde bu dağ gezisini kabul etmek yerine ona gerçeği söylemeliydim , Tanrım ah ... çok mu kiloluyum ki ? '

5 metre kadar önünde duran Jongdae'yi görebilmek için bakındı ve ona yetişebilmek için ileriye doğru koşturdu.