#21; special

84 36 51
                                    

Play the music and enjoy reading~

Thanks alot if you've come this far! I love you guys~ ❤

🍑

How about you -
By CHEEZE

------------

Have you ever felt,

A sense of being complete?

para bang lahat ng faults and flaws mo ay biglang nag-laho and no matter how tired you were a moment before, no matter how much tears you have cried,

Still,

pag nakita mo yung isang taong alam mong maaasahan mo, you'll be swept away with a genuine smile.

That's how it felt when Zoe gave me a back hug.

Hanggang ngayon, na ilang araw na ang lumipas ay madalas parin akong natutulala.

Even Fruga noticed it, good thing ay hindi na ito nag-tatanong pa. Marunong rin pala siyang kakiramdam minsan.

'What if?' My thoughts began to swim away onve more,

"Ma'am----"

'What if Zoe feels the same way? Did he hugged me because he feels happy to be with me?' Halos mamula ako sa sariling naiisip. Ano nanaman 'tong pumapasok sa utak ko? Nababaliw na yata ako.

"Ma'am, pano po----"

'Then it's a cause for celebration!' Pangongontra ng isip ko. Talagang gustong gusto ang ideya na may mutual understanding kami ni Zoe. Napailing ako ng wala sa sarili dahil sa mga iniisip.

"Ma'am! Ma'am! Hello to earth, Ma'am!" Nangunot ang noo ko at hinanap agad ng aking mga mata ang nag-sasalita, The students were giggling at me. Ano nanamang naiisip ng mga 'to?

"Ano iyon Miss Jonah?" I asked, trying to keep my composure. Sheesh, 'tong batang ito ay sinigawan ako kanina.

Ngumisi ito sa akin at napahawak sa kaniyang notebook, " Ma'am tinatanong ko po kanina pa kung anong pinag-kaiba nitong dalawa." She said, half-laughing.

I closed my eyes for a moment, 'Ah, nag-lelecture nga pala ako.' I said to myself as I recall what I was doing.

"Sorry, may iniisip lang ako kanina. So, you're asking the difference between what? This one----" agad kong kinuha ang notes sa aking harapan, I checked which is which kaso hindi ko nga pala naitanong kung ano iyon.

Pa-simple ko itong sinilip. They were looking at me, nag-hihintay ng sasabihin ko. Sheesh, I totally forgot that I'm still at school. Dapat kasi hindi lumilipad ang concentration ko kung saan-saan.

"Ma'am Adora, yung tinatanong namin yung tungkol sa behavior and personality." Naka-halukipkip na sabi ni Marco. I wasn't asking though! Pero atleast sinabi na nito ang iniisip ko, iwas kahihiyan kahit papaano.

"Ofcourse. alam ko naman, anyway---" I cleared my throat and started to explain things to them.

Hindi na rin naman kami nag-stay sa iisang topic since review na lamang ito, for the sake of their minds before vacation.

Yes, last day na namin sa school. I mean nila--- kailangan ko paring dumaan daan sa school para sa mga kulang na grades nila and requirements.

It's hard for the teachers kahit na vacation na, we have dozen of works to do. Minsan ay nakakapagod pero dahil ginusto ko naman 'to, Wala akong karapatang mag-reklamo.

To Adora, The Melting Dreams. (BOOK 1)Where stories live. Discover now