To Adora, The Melting Dreams. (BOOK 1)

#24; dream 02

Play the music and enjoy reading~

When the night falls-
By Eddy Kim

---------

You know,

There was a certain joke about the universe which I personally liked. It's a weird phrase yet it is true. It says that, "No mortal butt has ever touched the universe." They say,

But here I Am floating steadily in the middle of nowhere, in the unending scenario of our universe. All the sparkling stars that looks yellowish and shiny on our earth totally changed into different ashtonishing hues that litterally sparks and is actually on fire.

True stars looks like these huh?

Well,

You heard me right,

Nasa outer space nga ako. Nasa kawalan.

Nakalutang na para bang nasa tubig lamang ang aking katawan. Maybe it's the gravity that makes the magic.

Ang bawat galaw ng aking daliri ay nag-iiwan ng bakas ng kumikinang na maliliit na bagay at nagmimistula itong makintab na linya. Isa ba itong pixie dust?

Sa pagtataka ay napalingon ako sa aking paligid, the star dust is scattered everywhere just like how I expected it! Para bang makikislap na glitters at tila lumulutang sa hangin tulad ko.

'Am I in the outside of the earth?' tanong ko sa aking sarili.

'Bakit buhay pa ako? Hindi ba't patay na ako kung nasa galaxy ako?'

I slowly gasped at the thought of it. Ang creepy nito kung iisipin, why on earth--- I mean in the universe am I here?

Nang mapagtantong hindi ito makatotohanan at napakalayo sa realidad ay agad konh sinibukang galawan ang kamay at braso, Totoo ngang bumabakas ang bawat galaw na ginagawa ko. Namangha lamang ako lalo at napatitig muna sa aking mga kamay at nang mapagtantong walang mali sa akin dahil maayos ang aking pag-galaw.

Muli akong napatulala at napaisip pa, 'Bakit parang humihinga ako? Wag mong sabihin na isa akong alien kaya ganito!'

Halos manlaki ang aking mga mata sa sariling naiisp. Nahihibang na yata akl! Teka, epekto ba ito ng alak? Hindi na ulit ako iinom! Napapikit na lamang ako habang nakangangako sa sarili na hindi na mag lalasing pa. O baka kagagawan nanaman ni Fruga?

'Si Fruga nga ba? Hindi ba't natulog na iyon? Ang alam ko'y tumabi ako kay Zoe at niyakap ito. Teka, parang ginapang ko na rin siya!' Mabilis akong ginapang ng hiya dahil sa naalala. Hindi ko yata gustong bumalik sa realidad dahil sa aking ginawa.

'Mali. Teka lang, kailangan kong gumising----gigising ako? Nakatulog ako?' Dagdag ng aking nahuguluhang isip.

'Wag mong sabihing---- Nasa panaginip nanaman ako?'

Dinapuan agad ako ng kaba at pagkataranta sa katawan. Bigla akong nag panic dahil nasa panaginip ako at naaalala ko nanaman!

Kung nasa panaginip ako ay malamang narito si Zoe... Zoe, nasaan ang isang Zoe?

With the heart pounding realization, I tried looking around, hoping to see the other Zoe. Ang sabi niya sa akin ay parati siyang nasa panaginip ko. Besides, Fruga mentioned that he lives in my dreams!

My chest started to ache as the mysterious feelings overwhelms me. It feels like something is pinching my heart, makirot ang bawat pag hinga ko at hindi na rin ako mapakali.

Sheesh.

Napahawak ako sa aking dibdib upang pakalmagin ang nag-wawalang puso, Doon ko lamang nasilip ang aking suot-suot. It's a dress, it's somewhat unfamiliar at hindi ko alam kung saan ko ito nakita. My feet is bare, walang suot na sapatos o kahit ano. Napansin ko rin ang walang-hanggang paligid at tila walanh katalusang lugar na aking kinalalagyan, nakakatakot ito kung iisipin.