To Adora, The Melting Dreams. (BOOK 1)

#34; Split soul

Dedicated to: binibining_gallardo, thanks for always supporting this story! ❤

Play the music and enjoy reading~

Auditory hallucination -
By Jung Jae In

------------

"A-anong nangyari?"

"Well,"bahagya akong napahawak sa aking lalamunan, pakiramdam ko'y umakyat na doon ang aking puso sa sobrang kaba.

I turn away as I stare sightlessly into the darkness of his place. Ang isip ko'y muling lumipad, hindi na mapagtanto kung ano nga ba ang sasabihin sa hindi.

I'm having a debate inside my head whether I should tell Fruga about Ashia. Ngunit kung sasabihin ko ang tungkol kay Ashia ay para na rin akong umaming naniniwala ako dito.

As Far as I could, ayoko itong paniwalaan. Fruga cares about Zoe, I want to hold onto that little hope for now.

I pressed my hair back with both hands and finally decided to speak, "sa panaginip ko, nasa ibabaw akong dagat, isang malawak na dagat. Nakatayo ako doon,"

Dahan dahan kong nilakad ang upuan at nanghihinang nauopo doon, Ang isipin ang nangyari sa aking panaginip ay nakakapanghina pero ang malaman na mas malala pala ito sa aming realidad ay nakakatakot na.

"Tapos pag-lingon ko ay nag-iba ang paligid. Naging isang kwadradong puting kwarto na may maduming tubig. Hangang sa aking talampakan lamang iyon." Fruga passed by my sight and sat besides me in the therapy-chair.

Hindi ko na ito nagawang lingunin at nanatili na lamang nakatulala sa dilim. The information I got is too much, maybe this guy is right.

Curiousity is not the key here.

"Zoe was confined inside a glass container full of water. Naroon lamang siya, he looks very ill and beaten up." I screwed my eyes shut after saying it. The pain that has been stabbing my heart still lingers and somewhat got stronger to the point that my voice almost cracked.

"Adora," he called out my name, para bang pagod na pagod na ito sa nagyayari at hindi na nagawang pagtakpan ang sariling kahinaan ng kaniyang mga ngiti tulad ng madalas nitong gawin.

Why can't he change his mood in an instant right now? Kung kailan ko siya kinakailangang gawin iyon ay tsaka lamang ito mag-seseryoso ng ganito.

"What?" I replied with a tired voice as I took a peek on his face. Tulala lamang ito sa dilim tulad ko kanina at hindi na rin mawari kung naiiyak ba ang mga mata.

Seeing him in a devastated state because of Zoe is not helping me at all,

"Ang pag lakad sa tubig ay nagpapakita lamang na ikaw ay may pinoproblema, it may symbolized the feelings of calmly avoiding uncertainty." He cleared his throat.

"Hindi mo hinaharap ang iyong problema, That's your deal." I was surprise at how accurate it is for me. He rested his forehead on his knuckle and glanced at me.

Napalunok ako ng makita na halos mamula ang mga mata nito, 'Is he crying? Bakit? Kung kailan ko pinaghihirapang huwag umiyak ay tsaka naman ito magpapakita sa akin ng ganiyan?'

"Pero sa tingin ko'y ang sumunod ay nagmula na kay Zoe." His low voice gives me chills. Napa-iwas ako sa kaniya ng tingin ng maramdaman ang nag babadyang mga luha.

"Ang maduming tubig ay nagpapakita lamang ng mga negatibong sitwasyon, mga walang kasiguraduhang bagay na kailangan niyang harapin and it requires him to be always be careful. But that would be hard for him right now." His left foot nervously tap against the floor. Talaga ngang pati siya'y napapaisip sa sitwasyon ngayon.