Yatılı Kız Lisesi (Girl×Girl)

~Biraz Olsun Seviyorsan! / 15. BÖLÜM~

Bu bölüm Deniz'in ağzından ama yeni şeyler anlatmıyor. Sadece bundan önce okuduklarınızı birde Deniz'in gözünden görüceksiniz. Eğer uykum gelmeseydi daha uzun yazmaya çalışıcaktım. Bu seferlik böyle olsun.
İyi okumalar:)

****************
Deniz'in Ağzından:

Uyandığımda ağladığımdan dolayı ağrıyan gözlerimi zor da olsa açtım. Bir süre dağıtığım odaya anlamsız bakışlar attım. Kendimi çok halsiz hissediyordum. Başım çatlıyor gibiydi. Oflayıp ayağa kalktım. Hızla kalkmamın etkisiyle başım döndü.

 O anda odamın kapısı yavaşça açıldı. Gelen Derin idi. İlk başta sadece başını içeri sokup etrafa bakındı ardından beni görünce koşarak yanıma geldi. Hem masaya hemde Derin'e tutunarak dönen başımın geçmesini bekledim.

''Deniz! Iyi misin? Otur şöyle '' telaşlanmıştı belliki. Az da olsa içi rahatlasın diye kendimi gülümsemeye zorladım. Ne kadar işe yaradığı ise muallak.

''Sakin ol iyiyim ben.'' Hala endişeli gözlerle bakıyordu bana. Hafifçe kaşlarımı çattım.

''Hem sen az önce bana ismimle mi seslendin. Cadı! Döverim bak seni'' ışte sonunda gülümseyebildi. Ama buruk bir gülümsemeydi bu.

''Böyle davranma.'' Bu sefer gerçekten çatılmıştı kaşlarım merakla.

''Nasıl davranmiyim? Anlamadım ''

''Diyorum ki rol yapma. Benim için yaptığını anlıyabiliyorum. En azından benim yanımda kendin gibi olsan huh?!'' Bir süre ona boş boş baktım. Derin bir nefes alıp dolan gözlerimi yere diktim. Kısık bir sesle

''Olamam, olamıyorum. Ben artık.. ben olmaktan çıktım gibi. Kendim olmaya çalıştıkça içimdeki ağlak kız çıkıp zırlıyor sürekli. Ve bu.. çok sinir bozucu.'' Tekrardan derin bir nefes alıp elimle gözümü sildim. Birden ayağa kalkıp gülümsedim.

'' yaa! Yeter bu kadar. Bu ne be böyle sürekli ağla ağla. Hiç benlik değil. Depresyonluk kız mıyım ben lan?'' Boş boş baktı yüzüme. Elimi önünde salladım.

''Aloo kime diyorum ben. Bir kendine gel da. Ay dur şivem kaydı. Olmadı bu.'' Bu sefer gerçekten güldü.

''Ya varya. Bu benim için yaptığın şebeklikleri insanlar görse şok olurlar biliyorsun dimi. Buzlar kraliçemiz neler yapıyor böyle derler. Ay egom okşandı şimdi gel sarılıcam'' bana doğru bir hamle yapmışken geri ittim onu hemen.

''Höst ulan. Geri bas. Ne şebeklik ettim ben. Bayadır abla dayağı yemedin özledin herhalde.'' Elimi  'beş kardeş geliyor' dercesine havaya kaldırdım. Göz devirdi

''Aman be tamam. Bir şey demedim. Sevinçte yaşatmıyorsun insana''

''Karşıma bir insan çıksın yaşatırım sevincini. Ama bak şimdi sen varsın dimi.'' Ben gülerken o kaşlarını çatıp koluma vurdu.

''Uyuz kraliçe nolucak.''

''Eyvallah!''

''Yemin ederim öküz ya. Az önceki halin daha iyiydi sanki. Tekrar öyle mi olsan. En azından bu kadar gıcık değildin.'' Omuz silktim.

''Peki. Öyle olabilirim istiyorsan.'' Bir süre durdu. Kaşları daha da çatıldı.

''Yok, olma. Hep böyle kal. O halini bir daha görmek istemiyorum.''

'' Ya kızım iki dakika duygusala bağlama. Regl döneminde misin nesin? Ayrıca'' çattığı kaşlarını düzelttim.

''Kaşlarını çatınca çok çirkin oluyorsun. Ağlayınca da öyle. Bir daha yapma bunları. Yanlış anlama senin için değil kendim için istiyorum bunları. Yanımda çirkin birini gezdirip karizmamı çizdirmek istemiyorum.'' Dedim yalandan saçlarımı savurup 'hıh' diye bir ses çıkararak. Birşey demesine izin vermeden.