''BERDEL''

1.Bölüm : Zorluklar

Sadece zor olacağını biliyordu, Beril her şeyin çok zor olacağını ve dayana bilecek mi bilmiyordu Beril.

Sabah oldu Beril'i uyandırabilecek ne bir Anne ne de bir Baba vardı, daha küçükken kaybetmişti, Beril hayata geri başlamıştı. Fakat o hep adım adım giderdi ama hep bir adım daha güçlü !

Şehmuz Ağa Beril'i çağırtmıştı oturup konuşacakları vardı be birde anlatacakları vardı yani bu oyunda "Zorluklar" vardi.

***

Beril olabildiğince sakin olup oturdu o koltuğa ,simdi susup 19 yaşındaki bir kızdan neler istediklerini söyleyeceklerdi .Ama beril daha çocuktu, masumdu o. İçinde bir can daha taşıyamazdı ki o...

Ve hep su amalar hiç bir ise yaramazdı bu oyuna "BERDEL" denirdi kaçışı olmayan oyun..

Şehmuz Ağa sesini tehditkar bir tona hazırlayarak konuşmaya başladı.

"Bak kızım Berdel de sen seçildin Töre budur ,emir budur.Karşı gelinemeyeceğini biliyorsun. Evet yaş farkınız var ama buralarda kanun budur kızım, uymak şarttır.''

Sadece "Evet , kurallar şarttır uymak gerekir. " diye bilmiştim.

Dayanamamıştım bile, karşı gelememiştim .Çünkü güvenecek bir dalım yoktu.Yalnızdım.Konuşma bittiğinde ilk is kendimi dışarı atmak olmuştu .Havayı soludum.

Mardin'in havasını içime çekmek sanki son nefes gibi , doyasıya sonsuzca..

Dilber teyze bana doğru geliyordu yanıma oturup düğün 3 gün sonra diyebilmişti sanki onunda içi buruktu...

Halbuki o neşeli kadın gidip yaşlı,güçsüz bir kadın gelmesi zoruma gidiyordu.Sanki cenaze vardı.

Doğru cenaze vardı.Benim cenazem.

Evlenemezdim olmazdı .19 yaşındaydım ben ,daha gençtim.O Ağayı da ,onun mal varlığını da istemiyordum.

Ama evlenmekten başka çözüm yoktu, plan yapmalıydım. Bunun için rahat bir düşün ise yarayacağını kanaatindeydim .Suyun ayarini yaptiktan sonra kendimi kuvetin icine salmistim.Aga beni otelde tutuyordu o yuzden bu rahat dusu kaciramazdim birdaha fırsatım olmaya bilirdi .Bir sansim olmaya bilirdi hem otel sınır dışına yakindi kaçabilirsem kolayca kaybolurdum.Ama bu oyunda kaçmak yoktu çünkü bu "BERDEL" idi.

*** Duştan çıktığımda içimde bir huzur vardı sanki iyi bir şeyler olacağının habercisiydi ama mutluluğum uzun sürmedi ağanın içeri girip beni kolumdan sürüklemesiyle oyunun başladığını anlamıştım.Onur Ağa idi bu tutup sürekler idim zorba şey ! Birden kendimi arabanın içinde buldum. Uyandığımda onur ağayla bağ evinde olduğumuzu anladım.Gözlerimin içine bakıyordu ,o siyah gözleri kara elmas gibiydi birden söze atıldı.''Beril konuşmamız gerek ! Benimle elbet evleneceksin ama beni sevmeni istiyorum bu yüzden sana birkaç gün müddet vereceğim ama beni sevmeme gibi bir şeyde bulunursan yıllardır aradığın kardeşin Elif ölür ! Sözünü tamamladığında kalbim yerinden çıkıcak gibiydi. Kalbimdeki hançer iyice batıyordu .Seçim yapmam gerekirdi ya ölüm ya ölüm..