3.Bolum: Ölümden kaçış

27.8K 767 18
                                    

Son sürat aşağıya doğru yuvarlanıyordum.Ben sanki ölümü bekliyordum .Kafamdan yavas yavas kan akiyordu.Onur'un sesleri kulagimda yankılanıyor du.Ne fayda? Uçurumdan dusuyordum .Kurtulma şansım varla yok arası sonunda uçurum bitiyordu durmuştuk ama artık hiçbir şeyi hissetmiyordum.Gözüm bile açılmıyordu .

—Onur'un ağzından—

Beril gözümün önünde ölüme gitmişti.Ve şuan görüyorum sonunda durmuştu.Ama gözleri açılmıyordu, olamaz ölmemeliydi o bu kadar erken gidemezdi .

Hemen bütün aşirete haber vermiştim.Dağ tırmanıcıların sayesinde Beril'e ulaşabilmiştik.Onu kollarımda taşımıştım. .Hastaneye vardığımızda hala bir umut var demişlerdi.Şimdi beklemeliydik, Beril ameliyat olacaktı .Ya o ölürse ?

Bu ihtimal nedense canımı yakıyordu,ondan hoşlanmıştım belkide.

Hayatım böyle gitmezdi daha doğrusu o gidemezdi .Beni bırakmaya hakkı yoktu. Daha 2 saat önce gülen kız şimdi ölemezdi.O yaşayıp hayata tutunacak idi.


—-5 Saat sonra—-


Beril sonunda uyanmıştı.Ama geçici bir hafıza kaybı varmış.Üzülsem mi ,sevinsem mi bilemiyorum.Belki bu durumda oda beni sever idi ama ya her şeyi hatırladığında .Kızar mıydı acaba?

Ama her şeye rağmen denemeye değerdi.


—-(anlamlı konuşma ) (bölüm dışı)

"Yeniden don geri/ yeniden sev beni " İnsanlar yalan söylerken onları dinleyin çünkü olmak istediği kişiyi ve hayatı anlatırlar.''Ama bazı durumlar vardır .O yalan bir yuvaya neden olur .Bazı yalanlar ise o yuvayı dağıtır.İnsan yalan söylerken bir daha düşünmeli kendileri için doğru olan şeyler başkalarına yanlıştır çünkü.

——

Beril'in ağzından :

Uyanmıştım.Sanırım bu duruma ölümden kaçış denirdi . Bilmiyorum ne ölümü peki neden buradayım en son uçurumdan yuvarlanıyordum ,ya öncesi hatırlamıyordum sahi ben kimdim ?Şu başımda bekleyenler ? Kafam çok karışık ,anlayamıyorum.

Birden birisi yanıma yaklaştı.

"Ben Onur Dalkan senin kocan. "

"Yok artık ,ben ne ara böyle koca yaptım?" demiştim.

Herkes dahil Onur bile gülüyordu .

''Peki neden bir şey hatırlamıyorum ? ''dediğimde ''Hafızanı geçici olarak kaybettin.'' demişti .Buna biraz sinirim bozulmuştu. Ama yapılacak bir şey yoktu.

—-

Eve gelmiştik.Resmen evden çok şato gibiydi ,bir köşk olmasına karşın benim gözüme şato gibi gelmişti.Herkes etrafındaydı onlarca hizmetçim vardı.Bu hayatı sevmiştim .Acaba şuan hafızam kayıp, peki eskiden de seviyor muydum ?Sahi biz nasıl evlenmiştik ? Onur geldiğinde bunları soracaktım.

Ama şu yorgunluğu atmam lazımdı, hemen yani başımda duran bir kız vardı ''Duş alacağım da banyoyu hazırlar mısın?''' dediğimde

büyük bir saygıyla ;

"Hemen hanımım hemen ,siz keyfinize bakin beş dakika sonra hazırdır ." demişti .

Acaba bu kadar saygıyı görecek ne yapmıştım ?

Doğru kocam buraların ağasıymış patron gibi yani ,ayrıca Dalkan holding bile varmış.Yuh be, demek daha bu yaşımda her şeyin ortağı olmuştum.Sorarak öğrendim yaşımı bile (!) 19 yaşındaymışım .

Biraz küçükmüşüm ,Onur tam 26 yaşındaymış ama hiç göstermiyor maşallah (!)

Yakışıklı birisiydi gerçekten de her genç kızın arzusu olabilirdi.

Para, karizma, güç...

Bu üçlü herkese nasip olmuyordu.

Ben bunları düşünürken suyum çoktan hazırdı bile banyoya girdiğimde bir saray yavrusunda olduğumdan emindim.Hemde buranın sahibi olarak.


Suya kendimi teslim etmiştim .Bütün yorgunluğum uçup gitmişti.

Banyodan çıkmıştım rahat bir şeyler giydikten sonra uyuya kalmıştım.

Fakat dışarıda olan kavgadan hemen uyanmıştım.

Meğer ben uyuyorken aşiret ayağa kalkmıştı !

Aşağıya gittiğimde gördüğüm manzara karşısında kanım donmuştu.


''BERDEL''Where stories live. Discover now