Love And Secrets (boyxboy) #TYS18 #TBA2019

|Κεφάλαιο 8|

Άλντρικ

Το καλοκαίρι έφτασε πριν καν το καταλάβουμε. Συνολικά, ήμουν ικανοποιημένος από την πρώτη μου χρονιά στο Όκλαντ. Ο πατέρας μου, φυσικά, έκανε τις συνηθισμένες του κριτικές, ως επί το πλείστον όμως, ήταν ικανοποιημένος. Ανυπομονούσα για την επόμενη χρονιά, όμως ανυπομονούσα ακόμη περισσότερο για αυτό το καλοκαίρι.

Το αρχικό σχέδιο ήταν να περάσω σχεδόν όλο μου το καλοκαίρι σε ένα από τα σπίτια μας στο Γουότερτον, στην Αλμπέρτα. Ήταν το αγαπημένο μου σπίτι και πάντα διασκέδαζα εκεί, κυρίως επειδή εκεί με έστελναν οι γονείς μου όταν δεν ήθελαν να με έχουν ανάμεσα στα πόδια τους στο κύριο μας σπίτι. Το σπίτι ήταν γεμάτο από μάγειρες, νταντάδες, και καθαρίστριες , αλλά συνηθως είχα αρκετή ελευθερία εκεί. Παραδόξως, είχα πείσει τους γονείς μου να με αφήσουν να φέρω τον Κόνορ στο σπίτι στο Γουότερτον. Ο πατέρας μου αρνήθηκε αρχικά αλλά άρχισα να του λέω πως θα βαριέμαι χωρίς παρέα και πως ο Κόνορ δεν είχε πουθενά να πάει. Στο τέλος, συμφώνησε. Τώρα, ήμασταν και οι δυο στο σπίτι μου, ξεπακετάρωντας.

"Αυτό το μερος είναι τέλειο!" ο Κόνορ συνέχισε να λέει, "Εννοώ, μπορείς κυριολεκτικά να χαθείς εδώ μέσα."

Γέλασα, "Που να δεις το κανονικό μου σπίτι."

Ο Κόνορ επέτρεξε τα μάτια του, "Καλά. Γέλα με το καημένο φτωχό παιδί. Το μέρος όμως συνεχίζει να γαμάει."

"Θες να πάμε για κολύμπι;"

"Ναι! Η λίμνη εκεί έξω δείχνει τέλεια."

"Σε προειδοποιώ όμως, είναι παγωμένα."

"Δεν έχω κολυμπήσει ποτέ σε λίμνη. Τα αδέλφια μου και εγώ συνηθίζαμε να πηγαίνουμε για κολύμπι σε κάτι βρόμικες δημόσιες πισίνες στο Βανκούβερ, αλλά μέχρι εκεί."

Γέλασα ξανά, "Χριστέ μου, αυτό το νερό είναι τόσο παγωμένο, που θα πεθάνεις!"

"Ει!" είπε, βγάζοντας το μαγιό του από την βαλίτσα, "Μπορώ να το αντέξω!"

Του χαμογέλασα, "Το ξέρω."

Χαμογέλασε και πέρασε το χέρι του πάνω στον ώμο μου, "Έλα, πάμε."

Περάσαμε όλο το απόγευμα κολυμπώντας και γελώντας μέσα στα παγωμένα νερά. Το κολύμπι ήταν η αγαπημένη μου καλοκαιρινή δραστηριότητα αλλά ποτέ δεν είχα περάσει τόσο καλά όσο αυτό το απόγευμα με τον Κόνορ. Όλα ηταν καλύτερα με τον Κόνορ. Οι δυο μας είχαμε έρθει ακόμη πιο κοντά καθώς τελείωσε η χρονιά. Όλοι πλέον γνώριζαν πως ήμασταν κολλητοί. Δεν μπορώ να εξηγήσω τον δεσμό μας. Μισώ όταν είμαστε μακριά και νιώθω πιο ζωντανός όταν είμαστε μαζί. Το σχολείο, η οικογένεια μου, οι άλλοι μου φίλοι και τα κορίτσια έχουν όλα πέσει στην κατάταξη των προτεραιοτήτων μου, και την πρώτη θέση κατέχει αμετάβλητα ο Κόνορ.