|Κεφάλαιο 44|

1.1K 88 11
                                    

Κόνορ

"Πρέπει να φτιάξουμε μια λίστα," ο Αλ επέμεινε, "Και πρέπει να θέσουμε ένα μηνιαίο όριο χρημάτων, και πρέπει να αρχίσουμε να κάνουμε πράγματα από τώρα."

"Νομίζω πως πρέπει να βάλεις τον τουρλωτό σου κώλο κάτω," ο Ματ είπε.

Καθόμασταν για πρωινό στο σπίτι του Ματ, τρώγοντας τοστ και συζητώντας για τα πράγματα που έπρεπε να κάνουμε.

"Ο Ματ έχει δίκιο," είπα, "Έχεις φρικάρει εντελώς."

"Τι;" ο Αλ με κοίταξε, και τα κόκκινα μάγουλα του έγιναν ακόμη πιο κόκκινα, "Να ηρεμήσω; Κόνορ, ετοιμαζόμαστε να αλλάξουμε τις αξιολύπητες μικρές ζωές μας ριζικά. Και πραγματικά θέλεις να ηρεμήσω;"

Κοίταξα τον Ματ, ο οποίος μου σήκωσε το ένα φρύδι, "Ακόμα θες να μετακομίσεις μαζί του;"

"Οκέι, Αλ, έχεις δίκιο," είπα, προσπαθώντας να τον ηρεμήσω, "Μια λίστα είναι πολύ καλή ιδέα. Ματ, μπορείς να μας φέρεις ένα στύλο και ένα χαρτί;"

Έφυγε από το δωμάτιο, και στράφηκα πάλι στον Αλ, "Αγάπη μου, νομίζω πως έχεις πιει υπερβολικά πολύ καφέ σήμερα."

"Θα σταματήσω να πίνω μόνο να υποσχεθείς να μου πάρεις Στάρμπακς αργότερα."

"Εντάξει. Τώρα φάε λίγο τοστ."

Ο Ματ επέστρεψε, και πήρα απ' αυτόν το χαρτί και το στιλό, "Οκέι. Από που ξεκινάμε;"

"Χμ... χρειαζόμαστε αυτοκίνητο, χρειαζόμαστε διαμέρισμα, χρειαζόμαστε έπιπλα, χρειαζόμαστε χρήματα, χρειαζόμαστε δουλειές..."

Μας πήρε μια εβδομάδα για να τα οργανώσουμε όλα. Ο Αλ ήταν στρεσαρισμένος σχεδόν καθ' όλη την διάρκεια της, αλλά όταν αρχίσαμε σιγά σιγά να οργανωνόμαστε, άρχισε να χαλαρώνει λίγο. Εγώ προσπαθούσα να μην το σκέφτομαι και πολύ. Την περισσότερη ώρα, έκανα συνέχεια δουλειές, χωρίς να αφήνω το μυαλό μου να σκεφτεί κάτι άλλο. Αλλά μερικές φορές, καθόμουν κάτω και σκεφτόμουν το γεγονός πως ο Αλ και εγώ θα αρχίζαμε μαζί μια νέα ζωή. Όταν το σκεφτόμουν αυτό, τίποτα δεν έμοιαζε το ίδιο. Τα πράγματα και και οι άνθρωποι δίπλα μου ήταν τα προσωρινά πράγματα και άτομα που υπήρχαν στον προσωρινό χρόνο στον οποίο ζούσα. Δεν μπορούσα να προβλέψω τι θα ακολουθούσε: κάθε λεπτό ένιωθα λες και έπεφτα από έναν γκρεμό, στην νέα πραγματικότητα της ζωής μου. Είχα πει πολλές φορές στον Αλ να ηρεμήσει, αλλά καταλάβαινα το άγχος του.

Ο διευθυντής Πέιτζ κατάφερε να αποσύρει κάποια χρήματα από το Όκλαντ για να πληρώσουμε για τα πανεπιστημιακά δίδακτρα του Αλ, έτσι ώστε να μην πρέπει να χάσει έναν χρόνο. Ψωνίσαμε μέσω διαδικτύου για διαμερίσματα και δουλειές, αλλά δεν οριστικοποιήσαμε τίποτα πριν φτάσουμε στο Μοντρεάλ. Μιλήσαμε με τους ενοικιαστές των διαμερισμάτων, και είχαμε κλείσει ραντεβού για να τα δούμε μόλις φτάναμε στην πόλη. Μας έκλεισα ένα δωμάτιο σε ένα φθηνό ξενοδοχείο για να μένουμε εκεί μέχρι να έχουμε ένα μέρος να μείνουμε. Και οι δυο είχαμε ψάξει διαδικτυακά για δουλειές, και είχαμε κανονίσει συνεντεύξεις για μόλις θα φτάναμε.

Love And Secrets (boyxboy) #TYS18 #TBA2019Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα