Love And Secrets (boyxboy) #TYS18 #TBA2019

|Κεφάλαιο 37|

Κόνορ

Την ημέρα ύστερα από την άφιξη του Αλ είχε πολλή ηλιοφάνεια, και έτσι εκμεταλλευτήκαμε τον καιρό και πήγαμε στην πόλη. Κάναμε μια ενδελεχή περιήγηση, και του εδειξα τα αγαπημένα μου μέρη. Ακόμη δεν μπορούσα να πιστέψω πως τον είχα δίπλα μου. Ξέραμε και οι δύο τις επιπλοκες που θα έπρεπε να αντιμετωπίσουμε, αλλά ακόμη δεν τους είχαμε δώσει και πολλή σκέψη. Ο Αλ θα ήταν στο Βανκούβερ για δυο εβδομάδες σίγουρα, αλλά είχε πει πως είχε τον 'τρόπο του' ώστε να μπορέσει να κάτσει περισσότερο, αν χρειαζόταν. Είχαμε αρκετό χρόνο.

Επί του παρόντος, περνούσαμε καλά μαζί, γνωρίζοντας ο ένας τον άλλον ξανα. Νομίζω πως και οι δυο ήμασταν ακόμη σε μια φάση σοκ ως προς το τι είχε συμβεί, που ήμασταν και πάλι μαζί. Οπότε αφεθήκαμε να σκεφτόμαστε αυτά τα πράγματα αντί για τα πιθανά προβλήματα που θα αντιμετωπίζαμε.

Δυο μέρες ύστερα από την άφιξη του Αλ, βγήκαμε οι δύο μας μαζί με τον Ντέιβιντ και τον Κάμερον. Ο Κάμερον με είχε πάρει τηλέφωνο αρκετές φορες, εκλιπαρώντας με να βγούμε ώστε να γνωρίσει καλύτερα το αγόρι για το οποίο ειχε ακούσει τόσα πολλά. Βρεθήκαμε λοιπόν σε ένα εστιατόριο το μεσημέρι. Ο Κάμερον και ο Ντέιβιντ είχαν έρθει πρώτοι και είχαν καθίσει ήδη στο τραπέζι όταν ήρθαμε εμείς.

"'Επιτέλους!" ο Κάμερον είπε με το που κάτσαμε.

"Σόρρυ," είπα, γελώντας, "Ο Αλ έκανε δέκα ώρες να ετοιμαστεί."

Ο Αλ με χτύπησε δυνατά στο στήθος, "Δεν έφταιγα εγώ! Απλώς δεν μπορουσα να βρω την μπλούζα που ήθελα."

Του χαμογελασα, και στράφηκα στα αλλά δυο αγόρια, "Ντέιβιντ, Κάμερον–από 'δω ο Αλ."

"Έχουμε γνωριστεί," ο Ντέιβιντ είπε, δίνοντας στον Αλ ενα χαμόγελο.

"Α, ναι," θυμήθηκα, "Τον είδατε πριν από μένα."

"Ναι," ο Κάμερον είπε, "Αλλά ο Αλ ήταν λίγο αγχωμένος όταν τον γνωρίσαμε."

"Ναι, Σόρρυ για αυτό," ο Αλ είπε, "Υποθέτω πως είχα πολλά στο μυαλό μου."

Ο Κάμερον γέλασε, "Κανένα πρόβλημα. Θα γνωριστούμε καλύτερα τώρα, έτσι και αλλιώς."

Μιλήσαμε για λίγο περισσότερο, και ύστερα έφτασε το φαγητό μας. Ο Κάμερον έφαγε μια τηγανιτή πατάτα πριν μιλήσει: "Οπότε είστε και πάλι μαζί, ε;"

Ο Αλ και εγώ σταματήσαμε να τρώμε, και κοιταχτήκαμε. Του χαμογέλασα, και μου χαμογέλασε και εκείνος.