'son' yap-boz parçası

8.3K 604 243
                                    

~6AySonra~

Jimin gözlerine vuran güneş ışıklarından kaçmak istercesine yatakta yan döndü. Yatağın üzerindeki ağırlıklardan dolayı çöktüğünü hissediyordu; üstünde olan şeyler Jimin'in de hareketini kısıtlıyordu. Daracık bir alanda uyumak zorunda oluşunu umursamadan yatağın soğuk bir noktasını bulmaya çalıştı. Eşyaların izin verdiği kadarıyla ayağını gezdirmiş fakat bunaltıcı bir sıcak haricinde bir şeyle karşılaşmamıştı. Sıkıntıyla gözlerini açtığında beyaz perdelerin havalandığı pencereye baktı. Hafif bir meltem esiyor, Jimin'e ulaşmasa da ortama ufak bir ferahlık veriyordu.

Başını çevreleyen ağrı gözlerini tekrar kapatması için zorlarken derin bir nefes eşliğinde yataktan kalktı. Çok uzun ve sıkıntılı bir gece geçirmiş gibi üzerine çöreklenen bir ağrı vardı, hareket etmek istemiyor, öylece yatakta uzanmak istiyordu. İçeri dolan deniz havasını derin bir şekilde içine çekerken kollarını yukarı kaldırdı. Biraz olsun uykusu kendisini terk ederken bacaklarının çığlık kalan taraflarında hissettiği kıpırdanma ve ardından gelen gıdıklanma hissi yüzünden dudaklarının arasından ufak bir kıkırtı etrafa saçıldı. Beyninin bir kısmında yer alan boşluk biraz sinirlerini bozuyordu lakin hala üstünde gezinen uyku hali bu duruma odaklanmasını engelliyordu.

Bacaklarının arasından gelen bir havlama sesiyle Jimin gözlerini ne kadar büyütebilirse o kadar büyütmüş, boğazından yükselen tiz çığlığa engel olamamıştı. Kafasını yere eğdiğinde göz göze geldiği köpek dilini dışarı sarkıtmış kendisine bakıyordu. Normalde olsa Jimin ne kadar tatlı bir köpek olduğunu düşünür ve severdi fakat şu an beyninde yer edinen boşluk gün yüzüne çıkıyordu; geceye dair tek bir şey bile hatırlamıyordu. Ağlamaklı bir ses çıkartırken aceleyle köpeği kucağına aldı ve yataktan deyim yerindeyse zıplayarak yere indi. Her şey Jimin'e çok yabancı bir o kadar da yakın gelirken bileğinde hissettiği amansız sızı ile dudaklarından tekrar bir çığlık döküldü. Neredeyse kendini ağlayacak gibi hissediyordu. Köpeğin burada ne işi olduğunu bilmemesi bir yana bileğindeki acı gözlerini doldurmuştu.

"Ah sokayım böyle işe, bir bu eksikti." Odanın içinde gözlerini gezdirirken beynine saplanan ani gerçekle hızla etrafında döndü. Jungkook yoktu, Jungkook şu an odada değildi. İçindeki telaş duygusunu boğazını sardığında ufak bir nefessiz kalma yaşadı. Odanın içinde deli gibi koşturmaya ve telefonunu aramaya başladı. Buralarda bir yerde olması gerekiyordu fakat oda o kadar karışık duruyordu ki Jimin nereye bakacağını kestiremiyordu bir türlü. Yatağın üstünü kaplayan çeşitli elbiselere kaşlarını çatarak baktıktan sonra hırsla yere attı. Ona ait değillerdi ve açıkçası Jimin'in umurunda olabilecek en son şeylerdi.

Çıplak ayakları arasında dolaşan köpeğe zarar vermeden etrafta mümkün olduğunca koşturmaya devam etti. İçine yerleşen yine bir şeyler ters gidiyor nidaları görüşünün bulanıklaşmasına sebep oluyordu. Jungkook hapisten çıkana kadar üç ay boyunca her görüşmede gitmiş ve vakit geçirmişlerdi kısacık sürede, hapisten çıktıktan sonra da Jungkook direk olarak onların evine gelmişti. Yoongi ise dünden razı olduğu bu durum karşısında beklenmedik bir hareket yaparak Hoseok'a tekme atmış onu da Jimin'lerin evine göndermeye çalışmıştı. Aslında birçok şey düzgün gidiyordu hayatlarında, Jungkook çalışmaya başlayamamıştı elbette fakat onun yerine Jimin işe gidip geliyor bankada para biriktirmeye çalışıyordu. Bir miktar olan paralarının üstüne daha fazlasını eklemeye çalışıyordu.

Her şey tıkırındaydı, kendi hallerinde yaşıyorlardı ta ki şimdiye kadar. Jimin, Jungkook'u kaybetmişti. Ani bir karardan sonra cümbür cemaat Maldivler'e gelmişlerdi, bu biraz olsun ilk başlarda Jimin'i korkutmuştu. Gerçi şu an korkmakta ne kadar haklı olduğunu iliklerine kadar hissediyordu, yine Maldivler laneti bozulmamış tatillerinin son günlerine doğru Jimin geceyi hatırlamayarak uyanmıştı. Sinirle saçlarını çekiştirdikten sonra telefonunu aramaktan pes etti Jimin. Çıkıp otelin içinde arayacaktı.

✓ Fated | kookmin Where stories live. Discover now