WERE MARRIED? (COMPLETED)

17

MABILIS lang naman ang naging lakad niya para makahiram ng sasakyan sa kapitolyo. Dahil sa anak siya ng mayor kaya madali lang siyang makakahiram. Ang ibinigay pa nga sa kanya ay mismong isa sa mga sasakyan ng mayor nila. Para naman daw komportable ang mag-ina niya sa buong biyahe nila papuntang manila bukas.

Pero ganoon nalang ang panlulumo niya ng pagdating niya sa bahay nila wala na doon ang asawa at anak niya. aligaga naman ang biyanan niya sa paghahanap sabi ni Nana Cely. Kasama ng biyanan niya ang ilang tauhan niya sa paghahanap sa asawa niya.

"Ano nakita niyo na?"puno ng pag-aalala ang buo niyang pagkatao ng masalubong niya ang mga tauhan niya.

Hindi naman kasi kasama ng mga ito ang biyanan niya kaya natanong niya ang mga ito baka kasama na ni Nanay Tina ang mag-ina niya.

"Hindi pa din Claude, gagawi na sana kami doon dahil hindi namin sila nakita sa gawing ito"sabi ni Berta.

Mabilis niyang inawanan ang mga ito, kailangan niyang magmadali na mahanap ang mag-ina niya dahil maggagabi na din. Nagpunta siya sa mga lugar kung saan sila madalas na magpunta ni Rhiane kasama ang anak nila. Pero ni isa sa mga lugar na iyon ay wala ang anino ng asawa't anak niya.

Kahit na pagod na siya kakatakbo hindi pa din siya pinanghihinaan ng loob, kailangan niyang mahanap ang mag-ina niya sa lalong madaling panahon.

Hanggang tuluyan ng dumilim sa paligid nila, hindi pa nakisama ang panahon mukhang uulan pa. dahil kumukulog at kidlat pa, tapos heto na ang malakas na ulan.

Naiiyak siya sa isiping nababasa na ng ulan ang mag-ina niya. na baka nilalamig na ang mga ito, at kung hindi niya bibilisan ang paghahanap sa dalawa baka kung ano pang mangyari sa mag-ina niya.

Malalim na ang gabi, basang basa na din siya ng ulan. Wala siyang pakialam basta panay lang ang lakad takbo niya sa paghahanap sa mag-ina niya. hanggang sa pakiramdam niya susuko na ang katawan niya napadaan siya sa simbahan. Lalagpasan na sana niya ito ng may marinig siyang iyak ng bata.

Binundol siya ng kaba, hindi niya alam pero doon siya dinala ng mga paa niya. pagpasok palang niya agad siyang nakahinga ng maluwag ng makita niya si Rhiane na nakasalampak sa sahig doon habang nakatitig ito sa anak nilang panay ang iyak.

Mabilis siyang nagtatatakbo palapit sa mag-ina niya.

Pero ganon nalang ang gimbal niya ng makitang nakalapag sa sahig ang anak nila at halos magkulay ube na sa kakaiyak.

"Rhiane!"sigaw niya sa asawa niya.

Agad agad niyang binuhat ang anak nila at pilit na pinapatahan ito. nang haplosin niya ang anak niya ganon nalang ang takot niya ng mahipong inaapoy na ito sa lagnat.

"Fvck, Rhiane ano bang pumasok sa isip mo at ginawa mo ito sa anak natin"pagalit niya sa asawa niyang nakatulala lang sa kanya.

Kahit na anong gawin niya wala siyang makitang kahit na anong emosyon sa mukha ng asawa niya basta nakatitig lang ito sa kanila ng anak niya.

"Rhiane, ano ba? Magsalita ka nga dyan!"sigaw niya sa asawa niya.

Pero hindi naman nakatulong ang pagsigaw niya dahil ang kalmang mukha ng asawa niya ay unti-unti ng nauwi sa pag-iyak. Dueto pa ang mag-ina niya sa pag-iyak ngayon, pero wala siyang pakialam kay Rhiane ngayon, sa anak niya siya nag-aalala dahil sa taas ng lagnat nito.

Mabilis ang bawat kilos niya, hinatak niya si Rhiane patayo pero nagpupumiglas ito. kaya naman humingi na siya ng tulong sa mga taong nasa labas para maisugod na sa ospital ang mag-ina niya.