Mafia Heiress Possession: Hurricane Thurston

Pahina 7

Pahina 7
Lihtan

Hurricane’s Point of View

Nakahiga ako kaharap ito na mahimbing ang tulog. Napangiti at sinulyapan ko ang itim na ibon na nasa uluhan namin.

“Twit twit...”

“Binabantayan mo ba siya?” nakangiting tanong ko sa ibon niya habang nakatingin ako sa mga mata nitong nangungusap.

Nakahiga kami ngayon sa sementadong bato. Nakakahanga ang hinihigaan namin dahil sa nakakaginhawa nitong temperatura. Ang sarap higaan. Hehehe.

Binalik ko ang tingin sa maamong natutulog sa tabi ko nang unti-unting dumilat ang maganda nitong mga mata. Nginitian ko ito at nilapat ko ang palad ko sa noo nito.

“Kamusta ang pakiramdam mo?” nakangiting tanong ko.

Parang hindi ito makapaniwalang nasa harapan niya ako.

“N—Nandito ka...”

“Hehehe. Binantayan ka namin ng ibon mo.” Napatingin kami pareho sa itim niyang ibon. Nakita ko ang pagngiti niya nang makita ang ibon niya.

“Dino...”

“Dino ang pangalan niya?”

Tumango siya. Pinagmasdan ko ito.

“Ako si Cane. Ikaw, anong pangalan mo?” masayang pagpapakilala ko. Natahimik ito sa naging tanong ko at nakita ko ang pagdaan ng lungkot sa mga maganda nitong mga mata.

“Halimaw...”

“Hah?”

“Halimaw. Iyan ang tawag sa akin ng lahat.” mahinang sambit nito at malungkot na nag-iwas ng tingin. Nanatili kaming nakahiga habang magkaharap.

“Hindi ko tinatanong ang tawag nila sa’yo. Ang tinatanong ko ay ang pangalan mo” nakangusong sambit ko

Natigilan siya at gulat na napatingin sa akin. Nagtagal ang pagkatulala niya sa akin at nagbaba muli ng tingin.

“Wala akong pangalan.” malungkot na sagot niya. Ako naman ngayon ang natigilan. Wala siyang pangalan? Kumirot ang puso ko.

Pinagmasdan ko ito muli nang mabuti. He’s like a newborn offspring. So pure, so innocent. I can feel many emotions, his sadness. His innocence is like a light in this dark cave, in this dark world.

“Lihtan...”

“Hah?” naguguluhang nag-angat ito ng tingin muli sa akin. Nginitian ko ito nang matamis at ginulo nang marahan ang buhok nito.

“Simula ngayon, iyon na ang pangalan mo. Tatawagin na kitang ‘Lihtan’” nakangiting sambit ko.

Nakita ko ang pagkinang ng maganda nitong violet na mata. Parang may mainit na humaplos sa puso ko nang masilayan ang napakagandang ngiti nito.

“M—May pangalan na ako?”

“Oo, nagustuhan mo ba, Lihtan?” Nakangiting tumango ito sa akin.