Roomates "by accident" [✓]

Part 3

"Επειδή πρέπει να μιλήσω με την φίλη σου απο'δω, θα σε πάρει αργότερα"
Με μια κίνηση κλείνει τον υπολογιστή στα μούτρα της Μπελλας.
"Ωραία, τέλεια, υπεροχοτέλεια"
Μουρμουριζω.

"Μμμ μάλιστα δηλαδή με θεωρείς ωραίο ε;" Με πλησιάζει πονηρά.

Ξεροκαταπίνω.
"Φίλε, μεγάλη ιδέα έχεις για τον εαυτό σου" χτυπώ απαλά το στέρνο του και γυρνάω πλάτη. Παίζει να έχω γίνει πιο κόκκινη και από ντομάτα.

"Είπες όμως και ένα 'αλλά' που με χάλασε κάπως"

Α;

Αλήθεια;

Εντάξει, παρόλαυτα δεν το μετανιώνω καθόλου. Αν ήξερα πως κρυφακουγε θα είχα πει χειρότερα πράγματα, έτσι για σπάσιμο.

"Να μωρέ απλά έχω δει και καλύτερους " φυσικά και είναι ψέματα αλλά έχω και μια αξιοπρέπεια, δεν είμαι ανόητη να του το παραδεχτώ πως είναι κάτι παραπάνω από πολύ ωραίος. Φεύγω για την κουζίνα για να αποφύγω την άβολη συζήτηση.

Κατεβαίνω κάτω και ανοίγω το ψυγείο βγάζοντας το κουτί με το γάλα, το οποιο είναι ληγμενο. Δεν το σχολιάσω και ανοίγω τον κάδο πετώντας το μέσα.

Ευτυχώς για'μένα δεν λέει κάτι, απλά με παρατηρεί κοιτώντας με κάπως περίεργα αλλά δεν δίνω σημασία, έτσι και αλλιώς περίεργος είναι ο Πάνος.

"Το βράδυ θα φέρω παρέα οπότε μην κάνεις το σπίτι μπουρδελο"
Εγώ; Εγώ το κάνω μπουρδελο η αυτός που στο σαλόνι έχει άπλυτες μπλούζες, κάλτσες και τα παπούτσια του πεταμένα το ένα εδώ και το άλλο εκεί; Μόνο τα σώβρακα του δεν υπάρχουν εδώ, ειλικρινά.

"Εγώ τα δικά μου πράγματα τα έχω τακτοποιημένα αυτά είναι δικά σου" του δείχνω τα ρούχα του και παίρνει μια ανάσα αρχίζοντας να τα μαζεύει.
"Εντάξει μαμα;"με ειρωνεύεται.

"Αχα" λέω στον ίδιο τόνο. Εκείνος παίρνει το κινητό του από τον καναπέ και τα κλειδιά και φεύγει χτυπώντας δυνατά την πόρτα πίσω του.
Πολλά νευρακια πρωί-πρωί.

Και έμεινα #foreverAlone

Αφού λοιπόν δεν έχω να κάνω κάτι λέω να πάω στο σούπερ μάρκετ να αγοράσω κάποια πράγματα γιατί αυτός ούτε τα βασικά δεν έχει στο ψυγείο.

Αν δεν έβλεπα πως το γάλα ήταν ληγμένο θα έπινα, όμως αμέσως μετά θα το έφτυνα στην μούρη του.

Αν είναι να κάνω κάτι να το κάνω σωστά. Έτσι δεν είναι;

Περπατάω κάποια λεπτά και ρωτάω μια γριούλα αν έχει κοντά κάποιο σουπερμάρκετ. Μου εξηγεί και μετά από κάποια λεπτά το βρίσκω.