Roomates "by accident" [✓]

Part 89 Επίλογος!

Ενάμισι χρόνο μετά:

Πλένω τα πιάτα και τα σκουπίζω με την πετσέτα. Αν και καλοκαίρι πλένω τα πιάτα με ζεστό νερό, πάντα μου άρεσε η αίσθηση του ζεστού νερού πάνω μου.

Έχω ετοιμάσει την βαλίτσα μου και κάθομαι στον καναπέ εφόσον έχω τελειώσει όλες τις δουλειές που ήθελα να έχω κάνει πρωτού φύγουμε.

"Πανο», λέω με μια φωνή.

Ανοίγω το κινητό μου, κάνει μπάνιο παραπάνω από μισή ώρα.

Ούτε εγώ να ήταν δηλαδή.

Όλοι ξέρουμε πως κάνω μπάνιο και μένω μέσα μέχρι να τελειώσει το νερό. Ο Πάνος όμως κάνει γρήγορα συνήθως. Δεν ξέρω τι έπαθε αυτήν την φορά.

"Πανοοο", φωνάζω ξανά και ακούω την πόρτα του μπάνιου να ανοίγει.

"Ντύνομαι, σε πέντε είμαι κάτω", με ενημερώνει με μια φωνή και γνέφω ξέροντας πως δεν μπορεί να με δει.

"Εντάξει, περιμένω".

Ανοίγω για λίγο την τηλεόραση και χαζεύω τα κανάλια.

Πατάω το κόκκινο κουμπί του τηλεκοντρόλ κλείνοντας την τηλεόραση εφόσον δεν έχει κάτι το ενδιαφέρον για να παρακολουθήσω.

Κατεβαίνει τα σκαλιά και στρέφω το βλέμμα μου σε εκείνον.

Κουβαλάει στον ώμο του μια τσάντα πλάτης και κατεβαίνει την σκάλα χαλαρός, με ένα μόνιμο χαμόγελο στο πρόσωπο του.

"Έτοιμη;", ρωτάει εφόσον έχει κατέβει και το τελευταίο σκαλοπάτι, και στέκεται εκεί περιμένοντας να πάω δίπλα του.

Εκπληρώνω την σκέψη του και τον πλησιάζω. Ενώνω τα χείλη μας και περνάω την γλώσσα μου στο στόμα του, εκείνος ανοίγει το στόμα του καλώς ορίζοντας γλυκά την γλώσσα μου.

Πιάνω τα μπράτσα του και τον σφίγγω ίσως λίγο παραπάνω και χαμογελάει μέσα στο φιλί μας.

"Έαν θέλεις μπορούμε να χάσουμε το καράβι και μείνουμε εδώ". Χαϊδεύει με τον δείκτη του τον ώμο μου κατεβαίνοντας στα ακροδαχτυλα μου.
"Δεν έχω κανένα πρόβλημα", χαμογελάει στραβά.

"Οχιι, δεν θέλω να χάσουμε το καράβι.
Εξάλλου", κανω μια παύση κι σηκώνω το βλέμμα μου σε εκείνον. "Μπορούμε να τα κάνουμε και στο ξενοδοχείο αυτά".

"Μμμμ", μουγκρίζει και με φέρνει στην αγκαλιά του.

"Σε αγαπάω", χαϊδεύει τα μαλλιά μου με το χέρι του, και αν μπορούσα να μείνω εδώ μέσα για πάντα, θα έμενα.