Roomates "by accident" [✓]

Part 67

Σταματάει το αυτοκίνητο και ακριβώς έξω από ένα μαγαζί.
"Φτάσαμε"
Με ενημερώνει και αφού του γνεψω βγάζω την ζώνη μου.

Βάζω την Ίρις μέσα στην τσάντα μεταφοράς της και βγαίνουμε από το αμάξι.

"Φέρε μου να την κρατάω εγώ, είναι βαριά"
Ακουμπάει το χέρι του και τραβάω το χέρι μου μακριά.

"Δεν είναι βαριά"
Απομακρύνω το χέρι του από εμένα.

"Η πρώην μου"
Λέει και γυρνάω απότομα το κεφάλι μου προς το μέρος που κοιτάζει.

ΠΟΙΑ ΠΡΩΗΝ ΤΟΥ;

Βρίσκει την ευκαιρία και αρπάζει την τσάντα με την Ίρις από τα χέρια μου.

"Δεν ήταν αστείο"
Στενεύω τα μάτια μου και εκείνος γελάει.

"Ζηλεύουμε;"
Χαμογελάει περήφανα.
"Μ'αρεσει όταν ζηλεύεις"
Συνεχίζει, και τυλίγει τα χέρια μας.

Στριφογυρίζω τα μάτια μου, και κοιτάζω την είσοδο.
"Έλα, μια πλάκα έκανα"
Εξηγεί και ξεφυσαω.

"Αφού ξέρεις πως έχω μάτια μόνο για εσένα"
Με φέρνει κοντά του, και κοιτάζω κάτω.

Χαμογελάω τελικά σε αυτό που λέει.
Γνέφει θετικά και περνάει το χέρι του μέσα από τα μαλλιά μου.
Ενώνει τα χείλη μας και κάνω μύτες για να τον διευκολύνω.

"Πάμε να φάμε"
Δεν αφήνει τα χέρια μας και μπαίνουμε μέσα.

Το μαγαζί είναι μεγάλο και ωραία διακοσμημένο. Ο τοίχος είναι βαμμένος ένα ανοιχτό γκρι χρώμα καθώς έχει διάφορες κορνίζες.

"Που θέλεις να κάτσουμε;"
Τον ρωτάω καθώς του δείχνω τα τραπέζια μπροστά μας.

"Έχω κλείσει ιδικο τραπέζι για μας"
Λέει και πριν να πω το οτιδήποτε ένας νεαρός κάνει την εμφάνιση του, είναι σίγουρα κάποια χρόνια μεγαλύτερος από τον Πάνο.

"Αδερφέ, ποσο καιρό έχεις να έρθεις εδώ;" Του λέει και αγκαλιάζονται αντρικά.

"Αρκετό καιρό"
Συμπαιρενει και χτυπάει φιλικά τον ώμο του.

"Η κοπελιά;"
Τον ρωτάει και με δείχνει.

"Είναι η Νεφέλη, η κοπέλα μου"
Μας συστήνει και καθώς προφέρει το όνομα μου, χαμογελάει.

Πόσο τον αγαπάω.

"Που θα καθίσετε;"
Κάνει κάποια βήματα πίσω και μας δείχνει τα διαθέσιμα τραπέζια.

Ο Πάνος τον πλησιάζει λίγο.
"Μίλησα με τον Χρήστο, και μας έκλεισα πάνω τραπέζι"
Του εξηγεί και εγώ δεν καταλαβαίνω ποιο πάνω τραπέζι εννοεί.