Roomates "by accident" [✓]

Part 10

Και τώρα έμεινα μόνη.Όχι ότι φοβάμαι το σκοτάδι έχω και τα μικρά κεράκια αλλά θέλω παρέα.

Και ο Πάνος πήγε να φέρει χαρτί για την γλώσσα μου.Η το έκανε για να μην απαντήσει στην ερώτηση μου.

Δεν ξέρω.

"Λοιπόν σου έφερα"
Μου δυο χαρτιά και κάθεται δίπλα μου στον καναπέ.

Τον ευχαριστώ,και βάζω το ένα πάνω στην πληγή της γλώσσας μου.

"Πονάς"

"Λιγο"
Η φωνή μου ακούγεται σαν ψίθυρος.

Αφήνω το χαρτί στο τραπεζάκι και γυρνάω προς εκείνον,ο οποίος με κοιτάζει ήδη.

"Και τώρα για πες μου για ποιο λόγο ήρθες στο σχολείο μου νωρίτερα"
Ξέρω πως τον πιέζω,και είναι φανερό πως δεν θέλει να μου πει,όμως θέλω να μάθω τον λόγο.
Πιάνει το τηλεκοντρόλ της τηλεόρασης στα χέρια του πατώντας με μανία το κουμπί για να ανοίξει η τηλεόραση.

"Ξεχνάς ότι έχουμε διακοπή ρεύματος"
Λέω το αυτονόητο και χτυπάει την παλάμη του στο κούτελο του.

Πιο δυνατά, μπας και μπει ο εγκέφαλος σου στην θέση του.

"Εμ για βόλτα"
Ανασηκωνει τους ώμους του τάχα αδιάφορα,όμως ξέρω πως βρίσκεται υπό πίεση.

"Για βόλτα ήρθες στο σχολείο μου?
Θα μπορούσες να πας αλλού"
Προσπαθώ να τον κάνω μου μιλήσει, με αποτέλεσμα να αγριέψει το βλέμμα του και να μου μιλήσει απότομα.

"Πω γάμα το"
Σηκώνεται από τον καναπέ, παίρνει το κινητό με τον φακό και ανοίγει ένα συρτάρι,παίρνει κάτι από μέσα και βγαίνει στο μπαλκόνι.

Τι είπα και θύμωσε?

Να τον αφήσω μόνο να ηρεμήσει?
Αποφασίζω να βγω μαζί του έξω.

Τον ακολουθώ.Εκείνος έχει καθίσει στην καρέκλα,έχει βάλει τα πόδια του στα κάγκελα και καπνίζει ένα τσιγάρο κοιτώντας το κενό.Δεν ξέρω τι σκέφτεται όμως το μόνο σίγουρο είναι πως κάτι έχει.

"Γιατί καπνίζεις"
Εκείνος σηκώνει το κεφάλι του και με κοιτάζει με τα γαλαζοπράσινα και τόσο όμορφα μάτια του.

"Ξεχνιέμαι"

Ξεχνιέται?Έτσι ξεχνιέται αυτός?
Τόσοι άλλοι τρόποι υπάρχουν για να ξεχάσει κανείς κάτι.

"Ναι αλλά σου κάνει κακό"

"Πούτσα μου"λεει ήρεμα αυτή τη φορά.
Συνεχίζει να κοιτάει το κενό.
Αναρωτιέμαι τι σκέφτεται.