Roomates "by accident" [✓]

Part 41

24 ώρες πρίν :

PANO'S POV

Σταματάω το αμάξι του Στέφανου έξω από το μέρος και αφήνω την μηχανή του αυτοκινήτου ανοιχτή έτσι ώστε να μην ακουστεί αυτό που πρόκειται να κάνουμε.

Η Νεφέλη θα θύμωνε αν το μάθαινε, δεν ξέρει τον πραγματικό λόγο που θα το κάνω αυτό, αλλά καλύτερα να μην τον μάθει.

Ο Στέφανος γνέφει θετικά, γνεφω και εγώ αποφασισμένος.

Βγαίνουμε από το αυτοκίνητο του και πηγαίνουμε στα πίσω καθίσματα, παίρνω το αντικείμενο στα χέρια μου και το βαζω στην τσέπη του τζιν μου και το καλύπτω με την μπλούζα μου για να μην φαίνεται.

Μπαίνουμε μέσα στο εγκαταλειμμένο σπίτι που έχουμε κανονίσει με τον Νίκο, κανονικά θα ερχόμουν μόνος και το ίδιο και αυτός.

Αλλά ο Στέφανος δεν με άφηνε μόνο με αυτόν, ξέρουμε τι καθίκι είναι, κάνει πολλές μαλακιες γενικότερα οπότε καλύτερα που ήρθε.

Μπαίνουμε μέσα στο σπίτι.
Είναι μεσάνυχτα και δεν έχει καθόλου φωτα οπότε αποφασίζω να βάλω φακό.

Βήματα ακούγονται και στρέφω τον φακό προς τα εκεί, και ο Νικος κάνει την εμφάνισή του.

"Δεν τηρησες την συμφωνία"
Λέει δείχνοντας μου τον Στέφανο.

Δεν προλαβαίνω να μιλήσω και ο Στέφανος πέφτει στο πάτωμα λιποθυμος.
Ώσπου να καταλάβω τι διάολο συμβαίνει νιώθω έναν οξύ πόνο στο κεφάλι μου και πέφτω στο δάπεδο.

Ακριβώς από πάνω μου, ένας άντρας που δεν εχω ξανά δει, αρκετά μεγαλύτερος μου, με μια πέτρα στα χέρια του.

Υποθέτω με αυτή με χτύπησε.
Ζαλίζομαι αλλά δεν κλείνω τα μάτια μου, σε αντίθεση με τον Στέφανο που είναι ήδη λιποθυμος.

Ο άντρας κάνει όπισθεν, και ο Νίκος παίρνει την θέση του.

"Κρίμα που ούτε εγώ τηρησα την συμφωνία, μετά από εσάς σειρά έχει η Νεφέλη"

Μου κλείνει το μάτι, και θυμώνω τόσο πολύ που έπιασε στο στόμα του την Νεφέλη και την απείλησε.
Ποιός ξέρει τι έχει σκοπό να της κάνει; Δεν θα τον αφήσω να την πειράξει, θα την προστατέψω, της το έχω υποσχεθεί, και κυρίως στον εαυτό μου.

Πάω να σηκωθώ και να του κάνω την μούρη κρέας και μου δίνει μια δυνατή κλωτσιά στο πρόσωπο, όσο και να θέλω να κρατήσω τις αισθήσεις μου, μου είναι αδύνατον.

NEFELI'S POV

Είναι Σάββατο βράδυ, δύο η ώρα και κανένα σημείο ζωής από τον Πάνο.
Δεν ξέρω που είναι, τον έχω πάρει ίσα με εκατό τηλέφωνα, και άλλα τόσα μηνύματα, και έχω αφήσει και στον τηλεφωνητή κάποια.