Roomates "by accident" [✓]

Part 40

Έχουμε τελειώσει το μάζεμα του σαλονιού. Κατά την διάρκεια του κυριαρχούσε ηρεμία, πέρα από κάποιες φορές που με ρώτησε κάποια τυπικά πράγματα, όπως για παράδειγμα που έχω βάλει τις σακούλες σκουπιδιών, και αν θέλω να φάω πιτσα η να την φάει ολη εκείνος.

Είναι μεσημέρι, και από ότι βλέπω από το στρογγυλό ρολόι του σαλονιού είναι τρεις, και δεν έχω φάει ακόμη τίποτα άλλο πέρα από το πρωινό μου.
Και του είπα πως μπορεί να φάει όλη την πίτσα, δεν πεινούσα τότε.

Βλακεία μου

Σε μερικές μέρες θα μιλήσουμε με τον Πάνο, τι μερικές δηλαδή, αν βγάλω αυτήν την μέρα και περάσει και το Σάββατο έρχεται η Κυριακή, η μέρα που κανονίσαμε να μιλήσουμε.

Έχω άγχος.
Από κλίμακα από το 0 έως το 10 έχω 11

Φανταστείτε το λίγο.

Δεν ξέρω αν πρόκειται να αλλάξει κάτι μετά την συζήτηση μας, δεν ξέρω αν οι φορές που με φίλησε ήταν επειδή του αρέσω έστω και λίγο η απλά δεν είχε κάτι άλλο να κάνει η να περάσει την ώρα του κάπως.

Δεν θέλω να το πιστεύω αυτό, αλλά δεν σκέφτομαι ευτυχισμένα σενάρια γιατί το τέλος μπορεί να είναι ανατρεπτικό και όχι αυτό που περιμένω. Δεν θέλω σε καμία περίπτωση να απογοητευτω.

Ακούω βήματα από τις σκάλες, μα δεν γυρίζω να τον κοιτάξω.
Από ότι βλέπω με την άκρη του ματιού μου εκείνος πάει στο ψυγείο.

Και εκείνος πείνασε υποθέτω.
Ακούω το ψυγείο να ανοίγει και έπειτα να κλείνει.
Ακούω το ελαττωματικό ντουλάπι της κουζίνας να ανοίγει κάνοντας το συνηθισμένο τρίξιμο και κλείνει.

Ύστερα από κάποια δευτερόλεπτα ο Πάνος αφήνει το κουτί της πίτσας που νόμιζα πως είχε φάει πάνω στο τραπέζι, και προσγειώνεται με δύναμη σχεδόν πάνω μου.

Αν ήμουν λίγο πιο αριστερά θα είχα γίνει πουτιγκα.

"Έλα να φάμε"
Μου λέει και μοιράζει ίσα τα τέσσερα κομμάτια παγωμένης πίτσας που υποτίθεται πως θα έτρωγε.

"Πως και δεν την έφαγες"
Λέω έκπληκτη που ο Πάνος μου δεν την τσάκισε όλη, συνήθως τρώει και το δικό μου φαγητό, αν του αρέσει πάντα.

Και ναι, μην το ξανά διαβάσετε.
Είπα Πάνος μου, είναι δικός μου, απλά δεν το ξέρει ακόμη.

Λεπτομέριες.

Ανασηκωνει τους ώμους, μασουλωντας σαν κατσίκα.

"Φαντάστηκα πως θα πεινούσες, αν από την άλλη δεν πεινάς, υπάρχει ακόμη χωρίς στο στομάχι μου"
Πάει να πάρει τα κομμάτια από το χάρτινο κουτί και του χτυπάω το χέρι.
Πάλι καλά το χτυπημένο είναι το αριστερό.