Roomates "by accident" [✓]

Part 29

Περπατάμε εδώ και ένα δεκάλεπτο περίπου,γυρίζουμε σπίτι.
Μετά την αγκαλιά μας,είναι κάπως αμήχανος απέναντι μου.
Εγώ από την άλλη,καθόλου.
Χαίρομαι που μου είπε αυτά τα λόγια και με προσέχει,και όταν με αγκάλιασε δεν ένιωσα αμήχανα,αντίθετα ένιωσα ασφάλεια.
Με κάνει να νιώθω ασφαλής,μπροστά σε αυτόν τον τόσο σκληρό κόσμο.

"Τί σκέφτεσαι"
Ρωτάει βγάζοντας με από τις σκέψεις μου.

"Τίποτα"ψεύδομαι

Δεν απαντάει,δεν ξέρω αν με πίστεψε.
Φτάνουμε στον κεντρικό και μου πιάνει το χέρι χαμογελώντας.

"Για να μην σε πατήσει αυτοκίνητο"δικαιολογείται.
Λεει ακριβώς αυτό που είχε πει και όταν ερχόμασταν.

Χαμογελάω,και μου ανταποδίδει το χαμόγελο.

Αυτή τη στιγμή περπατάμε στον κεντρικό.Εχει κίνηση,και ο καιρός έχει χαλάσει.Έχει αέρα,συννεφιά και ψιχαλίζει.Ο ουρανός έχει πάρει ένα γκρίζο χρώμα,δεν φαίνεται καθόλου γαλάζιο όπως συνήθως.Δεν έχω θέμα.
Εμενα μ'αρέσουν οι βροχερές μέρες.

Και οι καλοκαιρινές δεν με χαλάνε,όμως δεν τις προτιμώ.
Μ'αρέσει να μυρίζω την μυρωδιά της βροχής,να προχωράω στην βροχή,οι σταγόνες να πέφτουν στο πρόσωπο μου.Μ'αρέσει να βρέχομαι.

Σε κάποιους δεν αρέσει η βροχή,γιατί τα σχέδια που είχαν κάνει,δεν πραγματοποιούνται λόγω της βροχής.
Ποτέ δεν το κατάλαβα αυτό.
Αν θες να κάνεις κάτι πολύ,θα το κάνεις και τίποτα δεν θα σε εμποδίσει.Αυτο πιστεύω εγώ.

Όπως είχε πει κάποτε και ο Τσαρλι Τσαπλιν : Πάντα μ'αρέσει να περπατάω στην βροχή,έτσι κανένας δεν μπορεί να με δει που κλαίω.

Συμφωνώ με αυτό,άλλος ένας λόγος να αγαπώ την βροχή.Βέβαια δεν κλαίω ποτέ έξω,και όχι μπροστά σε άλλους.Όσο μπορώ δηλαδή.
Δεν είμαι από τα άτομα που όταν έχουν κάποιο πρόβλημα,θα κάτσουν να συζητήσουν ώστε να νιώσουν καλύτερα.Αυτό δεν ισχύει με εμένα.

Εγώ όταν δεν είμαι καλά,παίρνω τα ακουστικά μου,και πηγαίνω σε ένα ήρεμο μέρος να ξεσπάσω.
Δεν συζητάω,δεν με βοηθάει αυτό.Αντιθέτως γίνομαι χειρότερα οταν ανοιγομαι σε κάποιον.

"Νεφέλη"μου λέει κουνοντας τα χέρια του μπροστά στο πρόσωπο μου.

Εγώ 'ξυπναω'
"Ναι"τον ρωτάω και με κοιτάζει.

"Βρέχει,πάμε πιο γρήγορα"
Επιταχύνει το βήμα του και σέρνει και εμένα μαζί.

Δεν είχα καταλάβει ότι βρέχει,λίγα λεπτά πριν ψιχαλιζε,τώρα όμως βρέχει πολύ.Πάλι δεν με νοιάζει,αντιθέτως το απολαμβάνω.