Me Thuaj Te DUA

Kapitulli 4

"Ma jam ne shtepi"berrtiti ajo sapo hapi deren,por asnje zhurme nuk u degjua. Niente,nada,nothing

Ajo thirrje ishte si nje pyetje retorike,nuk kerkonte pergjigje por lejonte te nenkuptohej

Ishte nje qetesi mbytese ne ate vend, nje zhurme e qetesishme qe te perpinte cdo grimce gezimi. Ishte sikur ajo shtepi po levizte ne vendin e harreses dhe mbrapa po linte zemra te thyera,zemren e saj.

Ne fakt asaj I ishte dashur te ndrydhte ndjenjat qekur kishte qene nje femije dhe e gjithe kjo per faj te punes se prinderve. Deshira e saj per mjekesine nuk kishte lindur nga askundi,prinderit e saj ishin mjeke dhe ishin vertete te mire ne ate qe benin, "Te famshem dhe humane" e kishte pershkruar nje artikull gazete prinderit e saj. Kjo ishte githcka qe ajo merrte vesh per ta. Telefonatat ishin dicka e rralle nga ana e tyre ,sidomos kur shkonin ne vendet e botes se trete.

Ndjehej e vetmuar,por me kalimin e kohes vetmia zhduket dhe zevendesohet me monotoni. Nje monotoni e dhimbshme dhe e perballueshme. Ishte e veshtire ne fillim,edhe tani ishte por ajo ishte mesuar,duhej ta bente sepse nuk kishte zgjidhje tjeter.

Nje e trokitur ne dere ja terhoqi vemendjen nga bota e jashtme.

Shkoi afer deres dhe e hapi,kur ne te pa komshiun e saj dhe ne te njejten kohe edhe shokun e saj te ngushte. Ishin te dy ne te njejten moshe dhe tregonin gjithcka midis tyre,kjo ishte ajo qe I shtynte ditet e saj ne kete 'vile te mallkuar'

"Ckemi Daniel" e pershendeti ajo duke luajtur paksa me kacurrelat e saj te gjata. Ai I dhuroi nje buzeqeshje ku u krijuan ato rrudhat e embla poshte syve qe ajo aq shume I pelqente.

"Ckemi Kris,ca ka per te ngrene sot?" pyeti ai duke hyre brenda. Keshtu bente gjithmone,ambjentohesh kudo qe shkonte dhe rralle here ankohesh. Ishte sikur ajo te kishte gjetur veten tek ai,kuptohet ne versionin mashkull

"Tani sa erdha Daniel,po ti pse je kaq shpejt ketu?" e pyeti duke e hedhur canten mbi divan,hoqi kepucet dhe hyri ne banjon qe ishte poshte. Keshtu vepronte kur ai ishte aty,sepse sdonte te kalonte nje sekonde pa zerin e tij.

"E lash oren e fundit,me cau koken ajo e fizikes se duroj dot me, me acaroi,grua trape" shfryu ai dhe ai dhe ajo qeshi ne banjo.

"Pse ca te beri kesaj here?" dhe hapi ujin e dushit. E degjoi ate te mbeshtetesh jashte deres dhe la zerin e tij ta qetsonte nga gjithe ngjarjet e shpifura te dites se saj.

"Po ja une vetem sa vura nje tollumbace me zhurme ne karrigen e saj dhe sapo u ule ajo uleriti sa kishte ne koke dhe tha te shkoja ne drejtori, po ama arrita ta filmoja te gjithen, do ta tregoj, vetem ta kishe pare surratin e saj,u be kuqe dhe po me vnte ta shtypja si domate"tregoi ai me zell dhe here here qeshte duke treguar.

Keshtu ishte Danieli, nje djale qe I pelqente te tallej edhe pse ishte shume I zgjuar,dhe ajo cuditej sesi nuk perqendrohej pak me shume te mesimet.

"I the teta Rosarios?" e pyeti dhe shpelau floket.

"Jo se lash drejtoreshen ta merte"ju pergjigj

"Aman si e binde kesaj here?"e pyeti duke qeshur

"I tregova per ate shakane tek kompjuteri I saj qe bene vellezrit herrison,skisha zgjidhje tjeter"i rrefeu ai

"Oh ajo e fotove te prapanicave qe u dergua tek komjuterat e shkolles?" i kujtohetsh kur erdhi ajo foto dhe te gjithe filluante shkriheshin gazit dhe donin te dinin kush ishte mjeshtri I madh qe e kisht bere gjithe ate pune te lavdishme

"Po ajo"

"Po une mendova se mos e bere ti?" e pyeti, dyshonte qe dy koktrash si herrisonet ta kene bere ate

"Une e bera" tha me krenari dhe ajo rrotulloi syte

"Po ama..." filloi te mburresh "prapanicat ishin te herrisoneve,une vetem hakova kompjuterin e drejtoreshesh"

Rrethoi nje peshqir rreth trupit dhe floket e gjata qe me arrinin deri ne vithe I la te lira vetem kaloi peshqirin nja dy here qe tja merrte ujin, do ti thante kur te vente ne dhome. Doli nga banjoja dhe vuri re qe ai u gelltit paksa me veshtiresi dhe ktheu koken menjane.

Zemra filloi ti rrihte fort por nuk e la te sundonte, ai ishte si nje vella per te dhe si I tile kishin ate ndjenjen e turpit asgje tjeter. Ose keshtu ja mbushte ajo mendjen vetes.

"Sikur ta perdorje kete trurin e zgjuar per mesime dhe jo per budalliqe do te ishe I dyti ishkolles" I tha ajo duke ja prisur floket por me perpara I ra forte ballit te tij.

"Aman vetem floket mos mi luj se I kam amanet nga gjyshi" filloi te tallesh. Ai nuk ngjante fare me gjyshin e tij,gjyshi I kishte floket e verdha kurse Danieli te zeza dhe syte I kishte jeshile nga ato te kafejtat e gjyshit te tj. Danieli ishte I perzier ,mamaja ishte meksikane kurse babai ishte amerikan. Dinte goxha te dhena per familjen e tij sepse shumicen e kohes e kalonte shoqerine e tyre.

"Me bej ndonje gje per te ngrene se vdiqa" e urdheroi Kristali duke luajtur rolin e padrones.

"Per kete erdha dhe une moj,tha Rosarioi qe te vije per dreke se ka bere lazanja" dhe ajo I dha nje dacke mbas koke

"Cke moj e cmendur se ma prishe modelin fantastik te flokeve" citoi si nje kalama I vogel ai. Zot sa e urrente ndonjehere kete qenie njerzore acaruese

"Pse sma the perpara idiot,tani do ta kisha mbaruar pjate ne dyte" I uleriti ne surrat atij dhe ngjiti me vrap shkallet drejt dhomes se saj. E degjonte ate tek vinte mbas ,e degjoi edhe zhurme kur ai u mbeshtet afer deres. Kjo mbeshetja dhe pritja jashte deres ishte dicka e tyre qe e keshin krijuar qekur kishin qene te vegjel dhe pa e kuptuar ishte bere pjese e jeteve te tyre

"Degjova qe ishe zene sot?" tha ai sikur po tregonte nje perralle,por ne fakt kishte nje grimce shqetesimi ne zerin e tij.

"Un,pffff,cthua,ska shance"filloi me mbrojtjen edhe pse e dinte qe sdinte ta bente farekete rolin e avokates.

"Mos me genje mua,un I marr vesh te gjitha ca behet ne ate shkolle,keshtu qe hajde nxirri te gjitha" e pershpejtoi te foluren per ta bere ate te tregonte ne lidhje me zenken. Ne fakt ai kishte degjuar shume fjale te ndryshme rreth kesaj ceshtjeje. Njera prej tyre ishte qe kjo ishte vetem nje zenke prej te dashuruarish. Sipas thashethemeve ata kishin qene te lidhur gjate pushimeve verore dhe tani Kristali po kerkonte hakmrrje. Dhe kjo ishte nje nder thashethemet me pak te felliqura. Ca nuk I zune veshet por sdonte ta merziste me shume vajzen qe pelqente.

E degjoi teksa merrte fryme thelle dhe te shante neper dhembe. Keshtu bente kur ishte e tensionuar dhe e stresuar.

"Mire do ta tregoj te gjithe ngjarjen po me premto qe nuk do te nxehesh" I kerkoi ajo dhe mbeshtei koken ne dere per te degjuar me mire pergjigjen e tij.

"Mos me thuaj qe te beri ndonje gje?"ja ktheu me te shpejte ai me nervozizem ne ze. Nese do ti kishte prekur edhe nje qime floku asaj do ta bente fertele. Betohej mbi emrin e tij.

"Fillove prap me keto ti ,oii lere se sta tregoj fare"ja ktheu ajo duke hapur deren me force dhe zbriti me te shpejte shkallet.

E ndoqi nga pas,e si mund ta linte te ikte pa I ktheyr ate pergjigjen qe po I brente aq shume ne mendje. Ideja se ata te dy mund te ishin dicka po e torturonte.

"Nuk te tregoj asgje nese nuk qetesohesh dhe me betohesh se sdo te besh gje,te lutem mjaft drama pata sot" I tha me nje ze te lodhur dhe ai e mori mesazhin qe mos ta bente te madhe,te pakten sot jo.ajo dukej qe ishte e rraskapitur dhe sdonte ta merziste me shume ama neser do te bente gjithcka qe kishte ne dore per ta rregulluar gjithe kete .

Nuk I tregoi gje atij,sepse nuk donte te perjetonte edhe njehere ngjarjen e mengjesit,donte te ishte ne krahet e tij,aty ku ndihesh e mbrojtur.

Mmm.... Cfare mendoni per meksikanin tone?? 😎