Me Thuaj Te DUA

Kapitulli 33

Te luash me fatin nuk eshte gje e bukur, ne fakt duhet te kesh,si e thone dhe amerikanet 'balls' dhe Kristali kishte shume kurajo qe rrezikoi jeten e saj per te takuar Tobiasin.

Se dinte pse e la per ne fund ate,por I dukej sikur duhej ta pergatiste mendjen e saj per me shume sfida se me te tjeret. Ishte shume stresues fakti qe kishte rreth 5 ore ore qe ishte zgjuar dhe ndodhej e lidhur pas nje shtylle hekuri duke menduar. Mos duhej te berrtiste?

Dyshonte per kete

Nuk ishte nga ato qe benin veprime kaq impulsive edhe pse doli nga vetja ne castin kur puthi Danielin dhe tani kishte pak frike nga vetja,sepse Tobiasi ishte personi I vetem qe I kishte qenduar afer kur ajo u zu me familjen e saj.

Po pse po ndihej kaq ne ankth?

E pafuqishme per te levizur dhe te perpelitej qe te shpetonte nga litaret qe e pengonin te takohej me Tobiasin.

Ne fakt ngjante pak absurd fakti qe donte me padurim ta shikonte nga afer ate,sepse foto kishte pare plot. Kamerat e sigurise e kishin shume qef ate person,ose personi qe po spiunonte mbas tyre.

Mos ndoshta mendja e saj sapo pranoi qe ishte e fiksuar me Tobiasin?

FUCK, SKA MUNDESI,mendoi me vete

Jo ajo kishte kontrolluar per te sa per te gjithe ata te tjeret.

Ose keshtu genjente veten.

Oh dhe sa duhet te priste? Kjo suspance po e cmendete me shume sec ishte.

Pas nje gjysem oreje dera u hap dhe ajo e nguli veshtrimin tek personi drejt saj. Ishte pak e veshtire te mesohej me driten por kur syte arriten ta perthyenin driten sic duhet ajo pa nje burre rreth te 30 me floke te kuq dhe sy kafe te erret qe mund te ngateroheshin me sy te zinj. Ishte I strukturuar mire dhe kishte nje veshtrime te eger.

Nuk e kishte frike por ndjente nje deshire per ta studjuar kete person,per te njohur jeten e tij dhe e dinte qe ai nuk ishte nje person I keq. Jo ato syte e tij tregonin vuajtje pa fund. Me vite kishte mesuar ti lexonte njerzit dhe kjo ishte nje nder vetite e saj te vecanta dhe ajo ishte krenare per kete,sa keq qe nuk dinte ti lexonte njerzit qe ne moshen e adoleshences,do te kishte larguar shume helme qe ja tresnin ndergjegjen ne ate kohe.

Ai u afrua ngadale duke e pare kete grua te vogel teksa qendronte krenare dhe pa asnje grimce frike. Mos ishte gje robote kjo?

Ai kishte pare shume femra qe perpeliteshin,qanin si histerike dhe mallkonin,por nje rast te tille skishte pasur nderin te shikonte ndonjehere.

U afrua afer saj,nxori thiken dhe e vuri poshte grykes se saj.

Ajo nuk beri asnje levizje,por I mbajti syte mbi te tijat sic kishte vepruar qe ne momentin qe hyri ne dhome.

Ai e provokoi,donte te shikonte frike tek ajo,po nuk e arriti. Po si ishte e mundur? SI?

Ajo rrudhi vetullat e trasha dhe po e sfidonte qe ta hidhte hapin tjeter,jo ajo po e impononte. Ishte e sigurte qe nuk do I bente asgje sepse ajo nuk bente gjera per te cilat nuk ishte e sigurte.

"Mos me sfido!" tha me nje ze te plote qe shfaqte nje admirim per te gjithe ata qe e degjonin " Mos e kalo ate kufi" shtoi per ta trembur kete njeri te cuditshem.

"Se perndryshe cfare? Do me presesh fytin dhe do me lesh ketu te mbytem me gjakun tim? Oh te lutem nese une vdes bosi yt do te ti presi gjenitalet dhe do te te detyroj ti hadh si salcice,keshtu ma hiq ate thike te shemtuar dhe perdore per nje arsye qe ja vlen" tha qete qete duke mos I interesuar se ai po turfullonte nga inati dhe nga fakti qe ajo kishte shume te drejte.