Me Thuaj Te DUA

Kapitulli 30

Mori fryme thelle teksa la eren e ftohte te lodronte neper mushkrite e saj,per ta kujtuar edhe njehere qe ishte gjalle.

Dhimbje nuk kishte me,por ishte mendja ajo qe ishte shkaktarja kryesore e mendimeve te peshtira qe I kalonin vrishtaz.

La leket ne tavoline pa e pire as edhe nje pike nga kapucino,ato mendime e peshtirosen te gjithen.

Ishte afer shtepise se te atit, ne Kaliforni

Nuk kishte ardhur per te pare ate,por te vellain,Liamin.

E dinte shume mire qe ai nuk ishte ne shtepi dhe donte qe te pakten ta njihte gjakun e saj, kishte nje deshire per ta njohur. Trokiti ne dere dhe nje vajze ne moshen e saj I hapi deren. Ishte gruaja e te atit.

Ishte me te vertete e bukur,tipare te pastra,nje kukull porcelain me sy blu te erret dhe floket e kuq. Shume mire mund ta ngaterroje me nje modele per shkak te gjatesise se saj,por dhe I ati ishte nje gjigand keshtu qe ata ishin nje ift perfekt.

Nuk ndjenjte asgje per kete grua,as meshire dhe as urrejte.

Ajo I buzeqeshi lehte dhe dy gropa ju formuan ne faqe. Ishte si nje dicka e pavertete per kete bote dhe u cudit si perfundoi ajo me ate person te pamoralshem.

"Po e dashur si mund te te ndihmoj?" e pyeti ajo embel

"Po kerkoj doktorin,a eshte ne shtepi?"

"Ah me vjen keq e dashur ai nuk eshte ne shtepi,eshte ne spital,perse e doje?" dhe e veshtroi nga koka tek kembet kete vajze qe dukej si nje femije I vogel per shkak te gjatesise se saj.

"Oh sa keq,se fundmi ai ka operuar nenen time dhe doja ti shprehja mirnjohjen time,ajo kaloi shume peripeci dhe doktori ishte personi I vetem qe e mori persiper" filloi te leshonte disa lot krokodili per aktin e saj te vogel. Donte qe ajo ta ftonte brenda.

"Oh e dashur eja" I hodhi krahun rreth shpatulla per ta ngushelluar dhe e ftoi brenda ne shtepi. Dukej qe ishte nje person I mire,por ajo nuk donte ta dinte per te,beri gjithe kete loje per te pare vellain e saj.

Dhe sikur lutjet e saj te ishin degjuar,nje djalosh I vogel rreth tre vjec hyn brenda ne dhome. Kishte veshur nje pale kominoshe me nje bluze te bardhe dhe floket ne ngjyren e luleshtrydheve i shendrisnin mbi rrezet e bollshme qe hynin ne dhome. Dhe aty pa syte e tij,si syte e saj.

Sikur nje thike I ra ne zemer ajo filloi te qante me te madhe,nuk ishte shtirje kesaj here,por nje ndjenje e pashpjegueshme.

Donte ta perqafonte ate djale por ai ishte kaq larg dhe kaq afer njekohesisht, donte ti thoshte qe ishte e motra,qe e donte shume dhe do I rrinte gjithmone prane.

"E dashur a je mire?" e pyeti kur gjunjet e Kristalit preken drunjte e dyshemese dhe syte u zune nga duart per te fshehur ato lot.

Nuk mori pergjigje nga Kristali dhe e kishte kapur paniku.

"Do shkoj te mbush nje gode uje" tha ne ankth dhe nxitoi per ne guzhine,duke e lene Kristalin ne dhome me te vellain, me gjysem vellain.

Por ajo se dinte qe edhe I vellai dukej sikur e kishte ndjere ate lidhjen qe ekziston midis nje motre dhe vellai.

Vajti tek ajo dhe vuri duart tek floku I saj. Aty ajo ndaloi se qari dhe zemra I dhembi shume.

"Mos qaj " tha I vogli Liam.

Ajo fshiu lotet me kurrizin e dores dhe e pa ne sy,teksa I dhuroi nje buzeqeshje. Edhe ai I buzeqeshi,hapi krahet e tij te vegjel dhe e perqafoi spontanisht Kristalin.

Si ishte e mundur qe ndhesh kaq mire thjesht nga nje perqafim?

Epo sepse nuk ishte nje perqafim dosido,por I dhene nga nje zemer e paster,nga vellai per motren. Ishte e dhimshme per te ta shikonte veten ne kete menyre. Vetem per te takuar Liamin ajo duhet te genjente,per te pare vete gjakun e saj.

Pse duhet qe gjerat te ishin kaq te ngaterruara?

"Si quhesh ti vogelush?" e pyeti Kristali duke perthithur cdo detaj te ketij femije te mbrekullueshem. Duke marr aromen e tij dehese

"Liam" I tha duke buzeqeshur dhe ato ajo u lumturua me shume,sepse arriti te shikonte buzeqeshjen e te vellait

"Po ti?" e pyeti I vogli

Ajo ngeci. Nuk dinte si te pergjigjesh. Perhere kishte perdorur emrin qe I kishte ngjitur vetes 'Rebeka Williams" dhe nuk dinte a ta tregonte emrin e saj pas gjithe ketyre viteve te gjate. Po si mund ta genjente te vellain,nuk ja bente zemra.

U afru afer vogelushit duke I ledhatuar floket dhe I peshperiti "Kristali,motra jote"

E puthi te vellain ne ball me shume mall sepse e nuk e dinte se kur do e takonte perseri. U ngrit ne kembe dhe u largua duke e lene femijen e vogel me pyetjen se cfare ishte nje moter.