Me Thuaj Te DUA

Kapitulli 20

E vetmja gje qe degjoi ishte zeri I Danielit teksa I peshperiste gjera te bukura. Teksa I premtonte qe nuk do ta linte kurrre vetem dhe do ta mbronte.

Por ku eshte tani?...

Mos I kishte harruar aq shpejt premtimet e bera? Apo thjesht ishte penduar qe ishte shoku I saj?

"Ajo do jete mire,perplasja e shpejte me token shkaktoi renien e te fiktit,se shpejti do te zgjohet" degjoi nje ze te dobet teksa fliste dhe nje pamje e turbullt po i shkaktohej teksa perpiqej te hapte syte.

"Ja e shikon u zgjua" tha ai perseri teksa nje zhurme hapash e shoqeroi levizjen e tij.

Kapliti dy-tri here syte teksa pamja ju pastrua paksa dhe ajo pa fytyen e bukur te Danielit qe po e veshtronte me dhembshuri.

Ato mendime ishin vetem frikera qe ajo kishte zhvilluar nga mungesa e te atit ne jeten e saj,nga menyra sesi ajo e shikonte boten,nga nevoja per nje shtylle mbeshtetese me te cilen te ndante peshen e problemeve.

"Hey" I tha ai duke ja ledhatuar fytyren me ato duart e buta, kjo ishte tallja e perhershme qe Kristali I bente atij, sesi duart e e tij ishin te buta si marshmello. Ai vihesh ne siklete por e nxirte veten nga situata duke u tallur me gjatesine saj. Te dy kishin te meta qe nuk do mundeshin dot ti ndryshonin por ato ishin si te thuash pershtatur me njeri tjetrin dhe me personalitetet e tyre.

Pse nuk mund te ishte ndryshe mardhenia e tyre. Pse duhet qe gjithmone te kishte pengesa dhe at ate kishin frike te hidhnin hapin e pare.

Madje me e bukura ishte qe Danieli kishte ndaluar djemte ne shkolle te kerkonin te lidheshin me te. Ai nuk ishte nje nga 'djemte e keqinj' por kishte fituar si nje fare respekti mes djemeve per shkak te gallatave qe bente.

Dhe ata e kishin mirkuptuar,peshkopja ishte miqsuar vetem me ted he e kishte treguar hapur qe nuk donte te fliste me te tjeret sepse ja priste muabetet shume shkurt.

"A je mire?" e pyeti duke ja ledhuatuar mjekren e vogel me gishtin e madh qe cuditerisht ajo e pelqente shume.

"Po mire jam,po te lutem le te ikim qe ketu se nuk po e duroj dot me aromen e ketij ujit te oksigjenuar" I kerkoi ajo me qetesi duke u ngritur me ngadale. Sdonte ta bente te madhe kete sepse e dinte qe ate sdo ta gjente gje,ai ishte djali I drejtoreshes ne fund te fundit dhe as qe donte te shkaktonte nje drame tani. Donte ta anashkalonte dhe te sillesh sikur asgje nuk kishte ndodhur.

Darieli meritonte ta peshtynin te gjithe para shkolles sic na kerceonin mesuesit kur ishim te vegjel dhe benim gabime. Ah kohe te arta kane qene ato.

"Ca po thua moj? A JE NE TEREZI TI?"I berrtiti ne vesh duke e tromaksur ne vend ate te shkreten sikur te mos mjaftonin te gjitha ato qe I kishin ndodhur sot,ose keto jave.

"Daniel e kam seriozisht qe nuk dua qe kjo te behet e madhe,boll halle kam vete, me lere rehat dhe ti" I tha duke levizur afer dhe mori rrugen jashte shkolles

"Dhe ta lesh ate bythq*rin tja hedhi paq me ate qe te beri? Tallesh ti moj?"tha me pabesi sikur te kishte nje fantazem me te cilen po fliste dhe jo nje njeri te gjalle me ndjenja e seder. Por ai se kuptonte sesa shume kjo ngjarje kishte ndikuar tek ajo dhe kurre sdo ta merrte vesht.

"Daniel e kam seriozisht do me cosh ne shtepi apo te gjej ndonje taksi te iki vete se me lodhe" ja preu perseri shkurt duke e bere ate te pajtohesh me mendimin e saj,e dinte qe ajo nuk isht ene gjendje te logjikonte mire se cfare kishte ndodhur por I premtoi perbrenda vetes qe do ta bente te vuante ate bastardin qe e lendoi vajzen qe donte.

A/N
Well kaq kam shkruajtur dhe sja kam idene kur do postoj prap😂
Tek pjesa tjeter do ta keni Tobiasin tuj... Dashurine e madhe😁 (dhe me duket sikur doni me shume ate sesa mua 😕😕)
Nejse kjo ishte e gjtha people ishalla ju ka pelqyer. Mos vdisni nsr ne shkolle 😅