Oh! My Dear Minister (ခ်စ္လွစြာေသာ အမတ္မင္း)

အပို္င္း-၁၁

ခ်စ္လွစြာေသာ အမတ္မင္း (အပိုင္း-၁၁)

@@@@@@@@@@@@@@@@

ဒါဆို မင္းေသလိုက္

@@@@@@@@

ဒီမိန္းကေလး၊ အျပည့္အစံု ေျပာဖို႔လိုရင္ ဒီလွပျပီး ဉာဏ္မ်ားတဲ့ ရန္မိဖုရားက ဘာလို႔ က်င္းဝမ္ကို ေခၚေတြ႔တာလဲ ဆုိတာကို ေသခ်ာမေတြးရင္ေတာင္ အေျဖကေတာ့ ျပီးျပည့္စံုေနသည္။ မင္းၾကီးက အစဥ္အျမဲ သူမတစ္ဦးတည္းကိုသာ အသံုးေတာ္ ခံေနခဲ့တာ ဆုိေတာ့ သူမဟာ ေသခ်ာေပါက္ က်င္းဝမ္နဲ႔ မင္းၾကီး၏ ေပါင္းစပ္မႈကို ေက်လည္ဖို႔ လမ္းမရွိဘူး။

သို႔ေပမယ့္ သူမက ေသသပ္စြာပဲ လွည့္ကြက္တစ္ခုကို သံုးျပီးေတာ့ က်င္းဝမ္ကို လက္ဖက္ရည္ေသာက္ဖို႔ ဆင့္ေခၚလုိက္တယ္။ က်င္းဝမ္သာ အမတ္မင္း တစ္ပါး၊ မင္းသားတစ္ပါး ဆိုရင္ ဒါက လိုက္နာဖို႔ မလိုေပမယ့္ လက္ရွိမွာ က်င္းဝမ္က လ်န္ႏုိင္ငံက အမ်ိဳးသား ကိုယ္လုပ္ေတာ္ ဆိုေတာ့ ဒါကို မလုိက္နာလို႔ မရႏုိင္ဘူး။ က်င္းဝမ္ စိတ္ထဲမွာ က်ဥ္တက္သြားမိတာေတြကို မ်က္ကြယ္ျပဳျပီး အဆင့္တစ္ မိဖုရားအဆင့္ရွိတဲ့ ရန္မိဖုရားဆီကို လာခဲ့ရတယ္။

စူးအာ က်င္းဝမ္ကို ဘယ္လို သေဘာထားတာလဲ ဆုိတာကို ရွင္းလင္းဖို႔ ဆႏၵမရွိသည့္တုိင္ေအာင္ ဒီလို တစ္ပါးေသာ မိန္းကေလးကို ရိုက်ိဳးဖို႔အထိ စူးအာ ခြင့္ျပဳမွာ မဟုတ္မွန္း သိေနသည့္တုိင္ေအာင္ က်င္းဝမ္ ကိုယ္တိုင္ ဒီကိစၥကို ေျဖရွင္းဖို႔ ဆႏၵ ရွိတယ္။

"က်င္းဝမ္ အမတ္မင္း ေအာ္ မဟုတ္ေသးပါဘူး က်င္းဝမ္ မင္းသား အဲ့တာလည္း မဟုတ္ေသးပါဘူး ကိုယ္လုပ္ေတာ္ ေကာင္း ထိုင္ပါအံုး"

ဒီစကားက က်င္းဝမ္ကို တမင္သက္သက္ အဆင့္နိမ့္သြားျပီ ဆိုတာ အသိေပးလိုက္မွန္း သိေပမယ့္ က်င္းဝမ္ ေတြးေတာမိေနတာက ထိုအရာ မဟုတ္ေပ၊ ဟန္ဘုရင္ရဲ႕ အနီေရာင္ အမွတ္တံဆိတ္ေတာ္၊ အဲ့တာက မုိင္ငါးဆယ္ ဝန္းက်င္အတြင္းမွာပဲ ဒီအမိန္႔ကို အသံုးခ်ရမည္ ဆိုတဲ့ စည္းမ်ဥ္း၊ အဲ့တာကို ထပ္ခါတလဲလဲ ေတြးေတာေနမိျပီးမွ ေခ်ာက္ျခားစြာ မတ္တပ္ရပ္လုိက္မိသည္။

သြားျပီ၊ ေဒၚေလးက နန္းျမိဳ႕ေတာ္မွာပဲ ရွိေနတာပဲ၊ ဘယ္လိုေတာင္မွ သူ႔အေတြးေတြက ေနာက္က်ေနရတာလဲ၊