Oh! My Dear Minister (ခ်စ္လွစြာေသာ အမတ္မင္း)

အပိုင္း-၁၇

ခ်စ္လွစြာေသာ အမတ္မင္း (အပိုင္း-၁၇)

@@@@@@@@@@@@@@@@

'ေရွာင္အာ့ အိမ္ေရွ႕မင္းသားကို ရေအာင္ေခၚလာခဲ့ မရရေအာင္ ဆြဲေခၚလာခဲ့'

~ကံတရား ေျပာင္းလဲျခင္းက ေအာင္ျမင္သားပဲ၊~ ႏႈတ္ခမ္းဝယ္ ေသြးစတို႔ႏွင့္ ရွင္းက ထီမထင္ဟန္ ျပံဳးထားဆဲ၊ ေထာင္အာကေတာ့ ဆို႔ဆို႔နစ္နစ္ ငိုေၾကြးေနပါျပီ။ ~ခမည္းေတာ္ကို အခု ရွင္းနားလည္ျပီ ခမည္းေတာ္၊ မိဘဆိုတာေလ~

@@@@@@@@

ဟန္နန္းေတာ္၊ မင္းၾကီး၏ မဟာအသေရေတာ္ခန္းမ၊ ခန္းမအတြင္းဝယ္ အျဖဴေရာင္ဝတ္လဲေတာ္ကို ဝတ္ဆင္ထားေသာ ရွင္ဘုရင္မကား လဲေလ်ာင္းေန၏။ အနီးတြင္ ဟန္တုိင္းျပည္၏ တစ္ပါးတည္းေသာ မိဖုရားက မ်က္ရည္တို႔ စိုလူးလ်က္ အနားတြင္ ထိုင္ေန၏။

မ်က္လံုးေတြ ေမွးမွိတ္ထားေသာ ရွင္းကို ၾကည့္ေနရင္းႏွင့္ ေထာင္အာ ငိုပဲ ငိုခ်င္ေနမိသည္။ ရွင္း ဒီေလာက္ထိ အားနည္းေနမည္လို႔ အေတြးထဲမွာ ေတြးကို မေတြးမိထားတာပါ။ သမားေတာ္ေတြ ေျပာၾကသည္က ရွင္းက ခြန္အားကုန္ခမ္းေနျခင္းသာ ျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။ သို႔ေသာ္ ေထာင္အာ စိတ္ပူပန္ေနမိဆဲ ျဖစ္၏။

'အစ္မေတာ္!! ဒါက ဘယ္လို ျဖစ္ျပီး ကၽြန္ေတာ့္ကို အခုလို အၾကမ္းပတမ္း လုပ္.. လြတ္ပါ'

အတင္းက်ပ္ ဆြဲေခၚလာခဲ့ရဟန္ တူေသာ ပိုင္ရွင္းက သလြန္ေပၚဝယ္ မ်က္လံုးေတြ ေမွးမွိတ္လ်က္ လဲေနေသာ အစ္မျဖစ္သူကို ျမင္မွ ရုန္းကန္ျခင္းေတြ တန္႔ရပ္သြား၏။ ျပီးမွ လဲေလ်ာင္းေနေသာ အစ္မေတာ္အနားသို႔ တိုးသြားျပီးမွ နားမလည္ႏုိင္ေသာ ဟန္ပန္ျဖင့္

'မရီး ဒါက ဘယ္လို ျဖစ္တာလဲ အစ္မေတာ္က ဘယ္လို ျဖစ္ျပီးမွ ဒါၾကီးက အိပ္မက္လည္း မဟုတ္ဘူး'

ေရွာင္အာ့က ပိုင္ရွင္းကို လြတ္ေပးလုိက္ျပီးမွ မ်က္ႏွာမေကာင္းပဲႏွင့္ ခန္းမအျပင္သို႔ ထြက္သြားသည္။ ပိုင္ရွင္းက ကမန္းကတမ္းျဖင့္ သလြန္ေတာ္အနားသို႔ တုိးလာျပီး ဒူးေထာက္လုိက္ကာ

'အစ္မေတာ္ ပိုင္ရွင္း ေရာက္ျပီ မ်က္လံုးဖြင့္ပါအံုး အစ္မေတာ္၊ ကၽြန္ေတာ္ အမတ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ သမီးကို ယူမယ္ေလ၊ အစ္မေတာ္ စိတ္မဆိုးပါနဲ႔ေတာ့၊ ဒါမွမဟုတ္ အစ္မေတာ္ ဘယ္သူ႔ကို ယူေစခ်င္လဲ ပိုင္ရွင္း ေသခ်ာေပါက္ မျငင္းဘူး'