Një jetë midis ferrit

2

Veshi xhaketen,rregulloi per herë te fundit kravaten mori canten e tij dhe sapo ishte duke dale nje ze e nderpreu.

-A nuk do me pershendesesh.

-Mirupafshim Alaina.

-Po nje puthje nuk do ma japesh?

-Jam vone per punë.

-Brian...-tha dhe e afroi drejt vetes
-Të lutem mos me vono me shumë.
-Cfare po ndodh me ne zemer!Pse sillesh keshtu?Me thuaj kur kam gabuar ne lidhje me ne te dy.

-Asnjher,qetsohu tani dhe me ler te shkoj.

-Ateher cila eshte arsyeja e sjelljes tende?Pse sillesh keshtu?

-Jam mir Alaina,ashtu te duket ty.Shihemi ne darke.

E shikonte teksa largohej dhe nuk e di se si por nje lot i rreshkiti ne faqe.E ndjente qe dicka nuk shkonte si duhej.Po shikonte sjellje qe nuk i kishte pare kurre me pare tek burri i saj.Nuk donte te mendonte asgje negative por mendja e saj ia turbullonte mendimet.Hyri tek dhoma e te birit dhe u ul ne shtratin e tij.E shikonte tek sa flinte.Sa bukur dukej ashtu.E puthi lehte ne ballë ,Noah e ndjeu pranine e se emes hapi ato syte e vegjel dhe i dha nje buzeqeshje.

-Mirmengjes i vogli im,ngrihu dhe shko ne banjo te lashe syte do te pergatis mengjesin dhe pastaj me vrap per ne kopesht.

Te kapur te dy dore per dore ecnin neper rruge si dy femije te lumtur.Ashtu sillej ajo me te birin,behej nje femije per te qe ai te ishte i lumtur.

-Mami a mund te te kerkoj dicka?

-Po,me thuaj.

-A mund te shkojme ne nje dyqan lulesh.Dua te blej nje lule.

-E kujt do tia dhurosh ti camarrok?

-Nje shoqe qe kam atje tek kopshti.

-A eshte ndonje cik e bukur?-filloi ta ngacmonte Alaina.

-Eshte shume e bukur.

-Edhe me e bukur se unë?

-Jo,jo nuk ka me te bukur se mami im.Por te lutem mos i thuaj gje babit.

-Ah ti camarrok i llastuar.

Filloi ta guduliste tek barku dhe Noah nuk po pushonte se qeshuri.Ndaluan ne nje dyqan lulesh qe ndodhej afer kopshtit dhe moren tre trendafila te kuq.U futen brenda ne kopesht pershendeti te birin dhe duke u larguar u perplas me Dilanin.

-Ckemi Alaina.

-Pershendetje Dilan.

-Cfare ben ti ketu?

-Solla Nohanin ne kopesht.

-Je mire?

Ne fakt jo.Nuk dua te mendosh per keq por Dilan te lutem mos me merr me kurre ne ate orar.

-Te hapa probleme me Brianin...Me fal nuk doja.

-Te kam falur por mos e perserit me.

-A mund te pime nje kafe,neqoftese do.

-Mir,ne rregull.

-Eja ulemi diku ketu afer.

-Nuk do te qendrojme shume.

-Cfare ka ndodhur,nuk me dukesh aspak mire.

-Nuk e di ae cfare eshte duke ndodhur me familjen time Dilan me sakte me burrin tim.Ka filluar te ndryshoj.

-Nuk di cfare te them,me vjen shume keq.Mos ndoshta per mua.Fakti qe une qendroj me ty.Nese eshte keshtu i thuaj Brianin te mos behet merak se qe tani largohem nga ty.

-Nuk mendoj se ti je problemi i vertete,ti je thjesht nje justifikim qe ai te nxjerri zemerimin e tij.Ka dicka tjeter ne kete mes.

-Shpresoj ta gjesh shume shpejt dhe te mos jete dicka serioze.

E ndersa u ulen ne lokal u perball me dy personat qe e urrenin me shume ne ate shkolle.

-Mund te ulemi diku tjeter?

-Perse Dilan,une nuk kam frike askend.Nuk jam duke bere ndonje gje te keqe qe te kem frike thjesht jame duke pire nje kafe me shokun me te mire qe kam  ne ate vend.Nese ne sy  te te tjerve kjo shihet si dicka tjeter pune per to mua nuk me intereson.

***

-Shikoje pak moj kush na qenka
-Si nuk ka turp eshte dhe grua e martuar dhe pi kafe me nje burre tjeter.

-Jam shume e sigurt se dhe drejtorin e ka provokuar kjo.

-Ashtu mendoj dhe une Eima.

-Eja ti bejme nje foto dhe tja tregojme dhe te tjerve.Le ta marrin vesh dhe te tjeret se sa e pacipte eshte.

-Ke shume te drejte-tha duke buzeqeshur Selina.

***

-Jane aq te zena duke u marre me jeten e te tjerve saqe kane harruar te kuptojne se jane bere qesharak.Shikoje jane duke na bere dhe foto.

-Tani e tepruan.

-Leri Dilan leri.

-Por...

-Le te bejne foto.Qesh,qesh me te madhe.

-Cfare po thua!Cfare ke ndermend te besh?

-Do ti jap nje mesim te mire te dyjave qe ta mbajn mend gjithe jetes se tyre.

-O zot Alaina.

***

-Ku jane projektet e muajit te kaluar.

-Nuk i kam gjetur akoma shef.

-Atehere cfare pret gjeji-tha duke perplasur tavolin me sa force qe kishte.

-Patjeter...shef.

-Largohu dhe per dy ore dua projektin ne tavoline.

Pasi u largua sekretarja ktheu nja dy gota Vodka dhe u ul ne karrige duke i mbajtur syte nga tavani.Sapo ishte prishur nje kontrat me njerez shume te rendesishem dhe e kishte merzitur vertet shume.

-A keni nevoje per ndonje masazh qe te qetsoheni.

-Nuk jam ne terezi te merrem dhe me ty.

-Hajde tani ti e di shume mire se un jam si nje ilac sherues Brian.

-Nese nuk do qe te te nxjerr me dhune Leonor  dil vete me mire.

-Si te duash pra,ti e di....mua ktu me ke.

Eci gjithe delikatese duke shkundur floket e saj te gjata dhe para se te dilte u kthye dhe nje here nga Briani i dha nje buzqeshje te fundit dhe u largua duke e lene ate vetem ne zyren e tij gjigante i shoqeruar nga alkooli.

Kete pjese ja dedikoj adelajda1 dhe sigurisht per Anaviisaa qe ma kerkoi dhe nuk mund tja prishja :)
Lexim te kendshem people