Një jetë midis ferrit

5

-Tani femije dua te me thoni nje nga nje se cfare dhurate deshironi nga prinderit per ditelindje.

-A mund ta them une edukatore.

-Po Lea mund ta thuash.

-Une per ditelindje dua te me blejne nje shtepi kukullash.

-Shume mire Lea.Dikush tjeter.

E ndersa te gjithe femijet ngrinin doren te entuziasmuar per te shprehur deshirat e tyre vogelushi Noah qendronte i ulur ne stolin e vogel me koken ulur dhe ne heshtje.

-Po ti Noah nuk ke ndonje dhurate te vecante qe do te doje qe prinderit te blinin per ditelindjen tende.

-Un...un nuk dua dhurate per ditelindje-tha Noah me gjysme zeri.

-Por atehere cfare deshiron per ditelindje?

-Dua vetem qe mami dhe babi te jene te lumtur,dua qe babi mos ti beratsi me mamit kur vjen ne darke,dua qe mami mos te qaj me prej babit.Perse ju te rriturit silleni keshtu edukatore?

-Shpirt te gjithe te rriturit grinden per probleme te vogla por pajtohen prap.

-Jo mami me babin tim.Ato bertasin cdo darke.Ishin shume te lumtur dikur edukatore.E di un fajin e ka ai xhaxhi Dilan.-tha duke u larguar me vrap.

-Noah....Noah!

***
-Per cfare me thirre?

-Ulu Dilan.Kemi shume per te biseduar.

-Nuk kam shume kohe me duhet te iki ne pune.

-Sa kohe pa u pare apo jo Dilan nuk paske ndryshuar fare.

-As ti mesa shikoj.Cfare do nga une?

-Te bejme nje marrveshje.Ti merr ate cfare do une marre ate cfare dua.

-Dhe nga ta di une qe ti spo genjen.

-Ti me njeh me mire se kushdo.Si thua pranon.

-Ne rregull por sa me shpejt nuk kam ndermend te pres.

-Gjerat e mira duan kohen e tyre.Shihemi Dilan.

-Mirupafshim Leonor.

***
Sado mundohej te punonte per te hequr pak mendjen nuk mundej.E si do mundej nje grua e cila merr vesh se bashkeshorti i saj e tradhton me nje tjeter.Nuk duronte dot te qendronte me ate por ishte e detyruar per te voglin e saj.Sakrificat e nje nene.Ve gjithmone femijet para vetes.Do i duhej te duronte sepse ishte i vogel dhe e dinte qe ndarjen e prinderve nuk do e perballonte dot.U largua nga zyra dhe doli jasht.Po e mbyste ai ambjent kishte nevoj per ajer kishte nevoj per shpetim po e mbysin keto mendime po e vrisnin cdo sekonde qe ajo merrte fryme.

-Alaina!

Ktheu koken per te pare kush e therriti dhe nuk po i besonte syve.

-Nial..!-tha dhe shkoi ta perqafonte.

-Sa me kishte marre malli per ty.

-E cfare ben ti ketu?

-Erdha per pune dhe thash te kaloja njehere kendej te takoja.Mora vesh qe ishe bere drejtoreshe.Urime.Tani je me mendjemadhe se dikur.

-Jam e njejta-tha duke e pare me inat.

-Duket.Briani si eshte?

-Shume mire .

-Noah.Kush e di sa eshte rritur i bukri tezes.

-A do ta shikosh?

-Dhe pyet?