Një jetë midis ferrit

14

Ditet kalonin e koha per te ishte njesoj.Kishin ngecur akrepat e ores ne ditet e lumtura te Shtatorit,atehere kur jetet e tyre ishin te buzeqeshura.Mbylli syte e ne ate erresire te plote iu shfaq ajo familja e vogel.Buzeqeshi,i dukej sikur ishte aty prane asaj familjeje edhe pse si nje hije e ndjente harmonine qe e rrethonte  ate shtepi.Por nuk do te zgjaste shume ai imazh.Do te zhdukej pak e nga pak e realiteti do te rikthehej perseri aty.Sado te duam nuk mund te largohemi nga realiteti,nuk mund te kthehemi pas per te rregulluar gabimet e se shkuares sepse kjo nuk eshte nje perralle ku mund te ferkosh llampen e te shprehesh tre deshirat e tua e gjithashtu  nuk ka ndonje  shkop magjik ku ti mund ti zgjidhesh problemet e tua thjesht me tre fjale.Ketu ti duhet te perballesh me problemet me fatkeqesit me njerzit me ngjarjet.Duhet te jesh e forte qe te tjeret mos tallen me ty e te trajtojne si nje kukull.Pavarsisht se ne disa vende  te qenit i forte nuk ze vend perseri nuk duhet te lejojme te na mbyllin gojen.Ajo ishte mesuar me goditje ishte mesuar tashme me dhimbje ishte mesuar te mos uleriste ishte mesuar me kercenimet e te sharat.Ajo qe nuk dinte te urrente kishte filluar ta ndjente brenda vetes.Urrente veten urrente gjithashtu dhe boten.Kishte ndryshuar e pak nga pak po plakej e ndonese ajo ishte akoma e re.E ulur ne ate krevat te ftohte mendonte per Brianin.I mungonte burri I saj edhe pse kjo mund te duket disi e cuditshme .Por po I mungonte dhe dashuria qe kishte per te nuk ishte zbehur ende.Qendronte ne nje cep te zemres e strukur aty ne vetmi.Kujtonte diten kur u ul ne gjunje e I propozoi per martese kujtonte momentin kur hena I pergjonte teksa benin dashuri dhe ndriconte ne trupat e tyre te zhveshur qe beheshin nje e vetme.Kujtonte se si u rebelua kur I ati nuk pranoi qe ajo te martohej me te sepse prinderit e tyre kishin mosmarrveshje me njeri tjetrin.U arratis nga shtepia bashke me Brianin ne nje vend ku te ishin vetem ata te dy dhe dashuria e tyre.Ishin dy te cmendur qe jetonin me endrra dhe deshira jetonin me dashurine qe rritej cdo dite brenda tyre.Asgje nuk I mungoi nga ajo dashuria, respekti,besimi, sinqeriteti.E detyroi ti lyente duart me gjakun e tij ku akoma ndjehej e piset.E ndonjehere makthet nuk e linin te flinte e qete.Zgjohej si e cmendur e ferkonte duart.Ishte Ambra ajo qe e perqafonte dhe e qetesonte.Te pakten kishte ate.Nje engjell qe e mbronte nga fantazmat dhe djajt.Keshtu e cilesonte Alaina Ambren.Ishte e lumtur qe ishte ne nje qeli me te.Ne burg rralle gjen njerez te tille dhe ajo e kishte gjetur.

-Per cfare te thirren

-Nuk di si ta them Alaina.

-A jemi shoqe apo jo.

-Do te dal javes tjeter nga burgu.

-Ky eshte nje lajm shum i mirr-Tha duke e perqafuar e perlotur.

-Une nuk do te thoja te njejten gje.

-Perse?

-Nuk mundem te te le ketu vetem me ato te dyja.Kam frik se do te bejne dicka.

-Mos u shqeteso une do te jem mire.

-A thua?

-Mos mendo per mua por shiji lirine dhe nise jeten nga e para.

-Nuk e di nese do te mundem.Kush do ta pranonte nje ish te burgosur.Do te kene frike nga une.

-Njerezit te cilet nuk e gjykojne dike nga e kaluara,ata qe kane nje zemer te paster dhe nje shpirt te sinqerte.Pastaj une do te jem gjithmone me ty dhe pse jo fizikisht.

-Do te vi te takoj gjithmone,cdo dite.

-A mund te besh dicka per mua?

-Cfare te duash ti.

-Kerko djalin tim Noah Miller .Do te jap sa para te duash por te lutem me gjej djalin.Dua te di ku eshte?A eshte mire?Me ke po qendron?

-Mire ne rregull,qetsohu.Patjeter qe do ta kerkoj por jo per para por sepse je shoqja ime.

E perqafoi perseri e filluan te qanin te dyja.Ambra qante nga gezimi se do ti jepte perfundimisht lamtumir atij vendi e Alaina nga deshperimi se jeta e saj aty ishte e gjate dhe kishte akoma per te kaluae.Nuk e dinte nese do mundej ta perballonte,nuk e dinte nese ditet e saj te jetes ishin te numeruara.Ato femra nuk e kishin problem te vrisnin perseri.

***
-Kush je ti?

-Kujdestarja e re.Do zevendesoj per pak kohe kujdestaren tjeter sepse ndodhet ne spital.

-Mire ne rregull shko te kujdesesh per femijet.

Ne ate qetesi qe kishte pushtuar korridorin degjohesh vetem te kerrcitjet e takave te saj.Hyri ne nje dhome ku qendronin gjashte femije te cilet po luanin me njeri tjeri-tjetrin.Vetem nje djale i vogel ishte ulur afer dritares e po shikonte oborrin jashte.Ju afrua dhe e pyeti me nje ze serioz.

-Po ti camarrok perse nuk luan me femijet e tjere?

-Nuk dua.

-Si te quajne?

-Noah.

Pra ti qenke Noah.

-Ku eshte Sara?Perse nuk po vjen?

-Ajo eshte semur dhe do kujdesem une per ju.

-Une dua Saren.

-Degjo ketu ti majmun i vogel.Ketu behet si them une.Te paskan llastuar si shum epo do re mesoj une si te sillesh-Tha duke e kapur nga veshi.

-Me lesho.Ti je e keqe shume e keqe.Do ti them mamit tim qe ti sillesh shume keq.

-Mamit tend ashtu.E di ti ku ndodhet mami jot ne burg sepse vrau babin tend per tu larguar me nje burre tjeter.Ajo nuk te do fare ty per te je thjesht nje pengese.

-Jo ti genjen mami im eshte shume e mire.Ajo me do mua-Tha Noahnin duke qare dhe uleritur.

-Ajo nuk te do fare.

-Jo me do mami im me do.Ti je e keqe shum e keqe largohu qe ketu.Ik,ik,ik.

-Ajo nuk eshte asgje pervecse nje bushter.

Noahni filloi te qante akoma me shume ndersa ajo qeshte duke e pare ate ne ate gjendje.

E gjora ti Alaina

***
-Paskemi nje shoqe te re qelie.

-Mos u ngaterroni me mua sepse do ti keni punet shume keq.

-Cfare po thua zemer si mund te ngaterrohem une me shoqen e dikurshme.

-Shoqen e dikurshme?

-A nuk po me njeh Leonor.

-Steisi...ti...ketu.

-Keshtu e ka jeta.E shikon  ne te dyja u takuam perseri por nuk do e imagjinoja kurre se ne burg.Nuk e mendoja se nje femer si Leonor Anderson te perfundonte ketu.

-Si e the dhe ti keshtu e ka jeta.Por nuk duhej re futesha piketisht tani qe dikush qe urrej me shume se jeten time ndodhet ne burg e nuk e di se ku.

-Kush eshte ajo?

-Nuk e njeh ti.

-Edhe mund por kur ti nuk ma thua nuk kam nga ta di.

-E quajne Alaina.

-Alaina Miller.

-E njeh-tha duke pare e habitur nga Steisi.

-Ndodhet tre qeli larg nesh.

Domethene Alaina qenka ne te njejtin vend me mua.Po behet interesante.Re perseri ne duart e mia e mallkuar kesaj here nuk ke shpetim.Behu gati te paguash per te gjitha planet qe me prishe.

E per Alainen vertet nuk po kishte me  shpetim.Ishte e vetme dhe te gjithe ishin vene kundra saj.A do ja dilte?

A ju kam munguar ndonje cik o njerez 😂😂

Me fal qe skam bere update po kam pas shume njerez dge vete skam qene ne terezi

Shpresoj tju pelqej

Love u people 😘😘