The Badboy's Baby

H8|❄️

Zet je schrap, je gaat flink verrast worden vandaag... jullie waren haar zeker al half vergeten ;)

Pov. Melissa

Jullie kennen mij vast wel, de zus van Claire. Maar ik ben veel meer dan alleen haar zus. Wat zijn jullie dom om mij vanaf het eerste moment zo te vertrouwen.

The back story from Melissa
(De dag van de ontmoeting van Claire en haar zus)

Ik loop over de donkere straten van Amsterdam. Langzaam loop ik langs de lichamen die zich op hopen. Ik zou vanavond naar Claire gaan. Maar ik heb het te druk. Ik zou dit al veel eerder moeten doen. Ik loop langs een paar straten en ga dan een donker steegje in. Wanneer ik twee schaduwen zie verschijnen, en twee ademhalingen hoor langsgaan. Houd ik het koffertje extra stevig vast, en mijn pistool natuurlijk. Ik houd hem onopvallend achter mijn rug. Wanneer de twee gestaltes dichterbij komen. Zie ik het koffertje, met geld. 'Heb je het?', vroeg een man met een donker rode stropdas. Ik knikte duidelijk. Ze lieten me het geld zien. Ik knikte tevreden. Ik pakte het koffertje langzaam achter mijn rug en maakt hem open. 'De nieuwste, verslavende Drug Vally tot uw beschikking', en ik maak er een diepe buiging bij. Ze laten me het geld zien en ik check of het echt is. Daarna overhandig ik hun mijn koffer, en zij die van hun.

Langzaam lopen de gestalten weer terug het lichtere pad op. Ik loop de andere kant, verder de steeg in.

Wat moet ik doen met 55.000 cash? Nou, ik heb schulden te betalen. Ik heb toen ik 15 was drugs gedaan, en dat leverde me uiteindelijk zo veel schulden op. En toen wanneer ik dronken in de club zat viel ik en mijn margerita die ik in mijn hand vasthield op de grond. Alleen ik gooide het glas tegen een bewaker aan van een drugssmokkelaar, ik zal het even kort houden. Ik heb daar 20.000 schulden aan. Ik voelde me zo schuldig tegen over mijn arme moeder, die toen nog leefde. Maar zij was ook mijn zwakte, ik had geen andere keus. Eenmaal het donkere pad op, kom je er niet meer zo snel vanaf.

Ik pak het briefje met het adres erop. Ik loop richting de straat naam en haal diep adem. Ik sla een hoek om en ga een VIP club in. Ik laat mijn gekregen pas zien en de bewaker laat me erlangs. Zoekend naar de juiste persoon ga ik de club af. Als ik dan word vastgegrepen bij mijn arm schrik ik ligt. Er word een doekje voor mijn ogen gelegd. Ik voel mijn voeten langzaam van de grond gaan. Na een aantal minuten word ik neergezet en valt de doek van mijn hoofd.

Wanneer ik mijn ogen open, zie ik hem. Ik kijk de welbekende ruimte door. 'Je hebt het mooi ingericht Nate', giechel ik. 'O schat, jij weet niet hoe graag ik je nu wil', zegt hij genietend. Ik speel het spelletje mee en doe mijn blouse uit.

Wanneer we beiden even op adem moeten komen geeft hij me een briefje;

Vermoord mijn vader en mijn broer, en iedereen die ertussen komt..

Your Nathan