H13|❄️

2.7K 88 52
                                    

*new year special!!

2 weken later
Pov. Claire

Als we aankomen in Venetië is het al laat in de avond. Dus de zon hangt al tussen de bomen. Het is redelijk warm voor de winter. Ik kijk Reece aan. Terwijl we hand in hand over de straten lopen van Venetië. Ineens trekt hij me mee naar een soort gracht. Daar staat een man klaar met een bootje. Ik kijk Reece schuin aan. Ik lach. 'Jij gekke meloen'. 'Na u prinses', zegt hij en stapt na mij het bootje in. Ik kus hem en we vertrekken.

Tijdens de tocht kijkt Reece op wanneer zijn telefoon gaat. Na een tijdje zie ik zijn gezichtafdrukking staan op breken. 'G-g-gaat?', fluister ik zacht. Hij negeert me en doet alsof er niets aan de hand is. Als hij opgehangen heeft kijk ik hem aan. Ik leg vertrouwend mijn hand op de zijne. Maar hij trekt zijn arme naar zich toe wanneer onze bijna raken. Ik maak me zorgen. 'Reece, wat is er?', vraag ik zacht. 'Niks', mompelt hij. Maar ik zie het verdriet in zijn ogen. 'Reece ik draag je kind, mij kan je vertrouwen', zeg ik nu een beetje beledigd. 'Het is mijn vader', hoor ik hem zeggen. Ik kijk hem vragend aan. Hij duikt in mijn armen. Ik kijk in zijn wazige ogen. Als vanzelf verschijnen er tranen in mijn ogen. Het breekt me om hem zo te zien.

Reece betaald het mannetje en we stappen zo snel mogelijk uit. De man snapt er helemaal niets van. Samen lopen we hand in hand terug naar het hotel in Venetië.

Daar aangekomen gaan kleden we ons uit en gaan we het bad in. Ik kijk hem dringend aan. Maar hij ontwijkt mijn blik. Als ik zijn hoofd draai en ik eindelijk in zijn ogen kan kijken. Verlaat er net een eenzame traan over zijn wang. Geen seconde later verlaat een zoute traan mijn ogen.

Ik kijk hem diep in zijn ogen aan. En kijk hem vragend aan. 'Hij is weg', zegt hij en kijkt weg. 'Weg?', vraag ik geschrokken. Hij knikt en veegt een traan weg. Daarna gaat hij onderwater met zijn lichaam. Het bad is zo groot dat er wel drie mensen passen. Ik leg mijn hand op de zijne. 'Wat is er gebeurt', fluister ik zacht. Hij ademt diep in en uit. 'Zelfmoord', komt er trillend uit zijn stem. Ik kijk hem gebroken aan. 'Het spijt me', en laat een paar tranen vallen en druk mijn lippen op de zijne. Samen liggen we in elkaar genesteld voor de hele avond in het bad. Pas als mijn huid eraf brand ga ik eruit. Niet veel later volgt Reece.

Het is al richting avond dus we gaan eten. Wanneer ik de deur open doe, zie ik Gio daar staan. Reece is nog op de wc, dus ik fluister hard dat hij moet opschieten en stuur hem weg. 'Claire, het spijt me echt heel erg van..', zegt hij. '... van wat', onderbreek ik Reece.

The Badboy's BabyWhere stories live. Discover now