BOOK 1: Can We Start Again? [COMPLETED]

Wakas

Hi Everyone! This year was a one of though and hard year for us but despite of that I'm still glad for this year. This was my first finished story and I'm glad it came this far. Not yet popular but almost thousand of reads was enough for me. Thank you so much Veyvies💕 And Now here we go the final Chapter for this book. Again thank you so much for reading this.

Wakas

"Tatapatin na kita, Iho. Hindi kita gusto para sa anak ko." Matigas na wika ng tatay ni Jessiyah sa harap ko.

It was 2 o'clock in the morning when his father asked me to talk outside. Maya maya nalang ay papakasalan ko na ang anak niya at umaasa ako kanina na tungkol sa pagpapangaral ang pag uusapan namin ngayon pero nagkamali ata ako.

Hindi ako nakapagsalita at umigting ang panga sa sinabi niya. How can he say this now?

Kung ayaw niya sa akin, I don't care but ang ipinagtataka ko ay bakit ngayon niya sinasabi sa akin ang lahat ng ito? Anong gusto niyang mangyari?

"Leave my daughter, alone." Wika niyang muli.

Ikinuyom ko ang palad ko at pinigilan ang sarili na makapagsalita ng hindi maganda.

"I will never do that."

"You should do what I want to do. It's for my daughter's sake, iho kaya huwag kang mag aalala."

For her daughter sake? Fucked.

"Hindi ko ho gagawin ang bagay na gusto niyo kung ang kapalit noon ay masasaktan ko ang anak niyo."

"She has no future in you." Diretso niyang wika muli.

Pigilan ko muli ang sarili ko na hindi siya saktan dahil ama siya ng babaeng papakasalan ko.

Oo at wala akong yaman na gaya ng meron siya pero nanganga ako na magsisikap ako hanggang sa maabot ko siya at maibigay ko ang buhay na gusto ng babaeng mahal ko.

"I will work hard, Sir for our future."

"Work hard? Bakit nangangarap ka ba na maging kagaya ko?" May insulto sa tono niya.

Oo, nangangarap ako ng yaman mo pero hindi ng kagaya niyo.

"I maybe poor now Sir, but I promised to work hard and give what your daughter wants in the future. Kaya kung nag-aalala kayo para sa anak niyo dahil sa akin siya maikakasal, huwag ho kayong mag alala dahil hindi ko hahayaang maranasan ni Jessiyah ang buhay na naranasan ko. I promised to give her more."

"You will never be liked me, stop dreaming and leave my daughter alone."

"I will never leave your daughter, Sir." Matigas kong wika at patuloy sa pagsuway sa mga sinasabi niya.

"Do you love my daughter that much?" He sacrasticly asked.

"I love her so much."

"I don't believe in love, iho dahil kung papairalin mo ang puso mo wala kang mararating sa buhay. Kapag ba pinapili kita sa gitna ng bagay na alam kong mahalaga sa iyo, pipiliin mo parin ang anak ko?" Taas kilay niyang tanong.

Nanatili akong tahimik at hindi alam ang isasagot. Damn him! May bagay na mas mahalaga pa ba sa akin bukod sa anak niya? The hell there's nothing more! It's all of her.

"Bakit hindi mo ako masagot? Shoul I try you to choose?" He let his small laugh before he continued. " Okay, by the way I heard your grandmother was sick? Kailangan daw niyang maoperahan?"

How did he know that my grandmother is sick?

Fuck.

"I will cure her, I'll make sure of that."