BOOK 1: Can We Start Again? [COMPLETED]

Chapter 31

Chapter 31

Sacrifice

"May problema ba?" Usaijas asked behind.

Nagulat ako sa biglaang pagsulpot niya kaya pinulot ko agad ang cellphone at pinilit na itago ang kaba na nadama.

Kung nandito man siya, magpakuta siya at hindi ko siya aatrasan.

"W-wala." Nauutal kong wika at nagpunta sa walk in para kumuha ng susuotin.

Naramdaman ko ang pagsunod niya sa akin.

"Are you sure?" He asked again.

"Y-yeah.."

"Saan ka galing kanina?"

"H-huh?"

"Noong pumapasok ako rito ay wala ka." He said.

"N-nasa library, may sinabi lang si E-emma." Paliwanag ko.

Kinuha ko ang night dress ko na nakasabit.

"Ano?"

"Hindi mo na kailangan malaman." I. Answered.

"Huh?"

"Girl talks? Kaya di ka kasali." Biro ko ng tumigil siya.

Sorry baby.

I will not tell you unless my dad stopped messing us.

"Sigurado ka?"

"Oo! Lumabas ka na at magbubihis ako!" Wika ko para paalisin siya.

He raised his brows up.

Tsk.

"Edi magbihis ka." He said in playful tone.

"Umalis ka." I commanded.

"Bakit ayaw mong makita ko?" He asked again in the same tone.

"Jerk." I commented at nagtungo sa banyo.

"Scared." Bulong pa niya pero narinig ko naman. Hindi ko na siya sinagot at tuluyan na ngang nagpunta sa banyo para magbihis.

I wear the night dress I have bago lumabas at nagtungo sa lamesa ko kung nasaan ang blower.

Siya naman ay nasa walk in pa ata kaya hindi ko na inalintana at ipinagpatuloy ang ginagawa.

Ilang sandali ay lumabas siya at nagtungo sa isang lamesa ko roon, nakita kong kinuha niya ang kanyang cellphone roon naroon rin ang sa akin sa kaparehong lamesa. Ibinalik ko ang tingin sa salamin.

Suddenly I heard my phone rang.

Agad kong nilingon iyon at nakitang hawak na ito ni Usaijas.

Shit!

Baka si Papa iyon!

Dali dali akong nagtungo para kuhanin sa kanya iyon, kamuntik muntikan pa akong madapa dahil sa mabilis kong pagkilos.

"Why?" He asked.

Nakuha ko na ang cellphone ko at laking pasasalamat ko ng makitang si Larah iyon. I really thought it was my father!

"Nothing."Kakaba-kaba kong wika.

"Sino ba ang tumawag?" He asked darkly.

Nagulat ako roon dahil natanto kong hindi niya nakita kung sino iyon.

"Si Larah." Maikli kong sagot.

"It's look like your hiding something to me."

"Huh? W-wala ah! Ano namang itatago ko!"