BOOK 1: Can We Start Again? [COMPLETED]

Chapter 12

Chapter 12

Kiss

Minura ko siya ng pa ulit ulit sa isipan ko.

He is so Annoying!

Ayos lang sana na mag iwan siya ng damit dito pero sinama pa niya yung boxer niya kaya nakakainis!

I can't believe myself washing his clothes and his boxer!

Fuck.

Nakakailang mura ba ako ngayong araw? Dahil kasi kay Usaijas?

Tsk.

Nakatanggap ako ng text mula sa kanya pagkatapos kong maglaba.

Unknown number:
Im home, good night. Have a sweet dream.

Nakailang 'good night' na ba siya?

Dali dali akong nagtipa ng sagot.

To Unkwon number:
Sweet dreams mo mukha mo!

Unknown number:
Akala ko hindi ka magrereply?

Oo nga?

Shit, Jessiyah!

To Unknown number:
Pake mo ba!

Unknown number:
I'm already here at the hospital.

He replied?

So what kung nasa hospit siya?

Wala namang nagtatanong.

But wait?

To Unknown number:
I thought your home?

Ilang segundo lang nagreply siyang muli.

Unknown number:
Hospital is my home:)

Huh?

Napaka workaholic nga naman pala niya. Hindi ko na nireplayan at lumabas ng kwarto para puntahan si kuya Mat at Mama sa library.

Nagulat ako ng wala akong datnang tao roon.

Asan sila?

Pumunta ako sa guestroom para silipin si kuya Mat at nakitang nakahiga na ito.

Tss. Ang bilis naman nilang magusap.

Bumalik na lang ako sa kwarto saka humiga sa kama.

Sandali kong tiningnan ang pwesto kung saan nahiga si Usaijas kanina. Kinuha ko ang unan na ginamit niya.

I suddenly smell his perfume on it.

He didn't change even his perfume are the same.

Shit.

Ano bang ginagawa ko?

Agad kong inilayo ang unan sa akin.

Nababaliw na ata ako!

Tss. Hindi tama ito!

Matagal bago ako dinalaw ng antok pero sadyang antukin kasi ako kaya kahit na anong tulog ko sa tanghali, matutulog at matutulog paren ako sa gabi.

Nagising ako sa mahinang katok sa pintuan.

I checked the time.

Bandang 5 a.m. palang.

Akala ko si Emma dahil sa orders ng cupcake pero nasabihan ko na naman siya kahapon na huwag munang tumanggap.

Binuksan ko ang pinto at binungad nga sa akin nito si Emma.

"Ate, maaga pong umalis si Maam." bungad niya.

"Bakit daw?"

"May aasikasuhin raw po eh." maikli niyang sagot.