Wattys 2019 Kazananı (Yeni Yetişkin) 🏆
[...] Bir kitapta okumuştum. Şöyle yazıyordu: "Boğazı dantel gibi süsleyen Kız Kulesi, her şeye tepeden bakan kibirli Galata'ya âşık oluyordu."
Benim kalbim ise yıllar öncesinde aşka düşmüştü, o kibirli perden...
Everytime I close my eyes (Gözlerimi her kapattığımda,)
It's like a dark paradise (Karanlık bir cennet gibi)
No one compares to you (Hiç kimse seninle kıyaslanamaz.)
I'm scared that you won't be waiting on the other side (Korkuyorum öteki tarafta beni bekliyor olmayacak olmandan.)
*Şarkının tüm sözlerini buraya atamam belki ama Murat'ın Elif'e olan aşkını mükemmel bir şekilde yansıtıyor. Vaktiniz olduğunda siz de girin bir bakın şarkının Türkçe anlamına.*
"Oğlum! Yeter ama ya! Vallahi bıktım, usandım sizin yavşaklıklarınızdan."
Çardağın altında elimdeki telefonumla öğle arasında sosyal medya üzerindeki manşetleri okurken Enes'in kulağımın dibinde ortalığı velveleye vererek bağırması yerimden sıçramama neden oldu. Yine kim bilir neye kızmıştı da hırsını bizden çıkarıyordu?
"N'oluyor lan? Ne bağırıyorsun kulağımın dibinde?" diyerek elimin tersiyle omzuna doğru bir tane geçirdiğimde elindeki telefonu sinirle suratıma doğru yaklaştırdı. Bir tokat gibi yüzüme çarptı desek daha doğru olurdu gerçi.
Enes'in telefonunu elime almamla birlikte girmiş olduğu magazin sayfasındaki büyük harflerle yazılmış olan başlığı sesli bir şekilde okudum. Yine mi başımıza dert olmuştu bu magazin sitesi?
Başlığın altındaki haberi oldukça sakin bir tavırla okumayı sürdürürken Enes ise nefesini dışarı püskürterek elimden telefonunu hışımla aldı. Her zaman karşılaştığımız bir durum olduğundan Enes'in bu öfkeli hallerine artık alışmış sayılırdık. Yani en azından durum benim açımdan öyleydi.
Lise sondan sonra hayatımın belki de çoğu kısmı buüçlüyle birlikte geçtiğinden artık hal ve hareketlerini anlayabiliyordum. DolayısıylaEnes'in öfkesini de yargılamıyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Enes, aramızdaki en sakin ama bir o kadar da en edepli olanımızdı. Ailesine olan bağlılığı yüzünden hafta sonlarını daha çok sınavlara çalışarak geçirir, bizimle pek takılmazdı. Arada sırada aramıza katılırdı elbet ama o gecelerde ise mutlaka başına bir şey gelirdi ya da asılsız haberlerin kurbanı olurdu. Tıpkı şimdi olduğu gibi malum o gece yanımızda Enes yoktu. Bizim çılgınlıklarımıza rağmen o iyi aile çocuğu tavrından asla ödün vermezdi. Bu yüzdendi belki bu kadar öfkelenmesinin sebebi.
